Vandaag is het Tweede Paasdag en hebben we er een voor ons doen een onrustig weekend op zitten!
M&M die op de terugweg van de wintersport hier overnachtten, bezoek van R&N H op zaterdagavond terwijl wij nog aan het hoofdgerecht moesten beginnen. Dus dat werd een latertje, maar wel gezellig. Zondagochtend was het de bedoeling om eindelijk na royaal 5 jaar , de as van oma Agnes in de Maas uit te strooien met z'n drietjes. We ontbeten echter laat en intussen werd het als maar later. Nadat we de urn van de kast hadden afgehaald (even puzzelen hoe die open moet) en eigenlijk op wilden stappen kreeg ik een sms van H&D dat ze al onderweg waren. De as uit strooien, hebben dus na onderling overleg wéér uitgesteld. Even vlug en dan ieder zijns weegs , vonden we geen van allen een nette optie. Oma staat dus weer terug op de kast, in afwachting van een volgende gelegenheid als we weer met z'n drietjes zijn! M&M vertrokken naar Schiedam en H& D kwamen voor het invullen van paperassen, hebben hier geluncht en nog even een wandeling gemaakt. Ook goed voor M. wat beweging. In heel korte tijd dus veel volk over de vloer ook A&W waren hier vanochtend even, met een tasje kleding voor mij (leuk, leuk, leuk) en vlokken en hagelslag voor W & M.
M is op 14-03-2016 naar Amiens gegaan, is op de 16de geholpen en mocht tegen alle verwachtingen al vrij snel naar huis. Helaas werd het transport naar huis niet door ziekenfonds vergoed en mochten we M dus zelf ophalen. Gelukkig was de chirurg zo vriendelijk om het verplichte consult op zondagochtend te plannen en konden we zonder al te veel vrachtverkeer flink doorrijden op de tolweg.
We waren tegen half acht thuis, het was een vermoeiende rit. Dik 900 km. op de teller.
Ik heb na overleg met LG mijn tweede werkweek "vrij" gekregen, (moet het natuurlijk! wel inhalen)
zodoende had ik alle tijd voor de verzorging en geregel; w.o. apotheek, huisarts, een wijkverpleegkundige enz... Alles is nu op de rit en voorlopig blijft M hier. Heb wel vorige week dinsdag Spark de kater opgehaald want die had het niet naar zijn zin, in z'n eentje in E.
Dat was een avontuur op zich: Spark was niet echt erg happig om zich te laten "vangen" en hem in het vervoersmandje krijgen was geen makkie. Na vier pogingen en veel gemiauw had ik het toch voor elkaar, daarna appartement op geruimd en hem in de kofferbak van onze auto gezet. Daarna nog de wasmand gevuld en ook die in de auto geplaatst. Had op de heenweg ook boodschappen gedaan bij de spiksplinternieuwe Lidl in Golbey (groot, ruim en enorm assortiment). Dus kofferbak zat propvol. Wasbak dus uiteindelijk maar op de achterbank.
Ik was nog geen 15 km van E vandaan, Spark was enorm aan het mauwen, toen hoorde ik een hoop geritsel en gedoe en zag ik tot mijn grote verbazing maar vooral schrik, de kop van Spark tussen de hoedenplank omhoog komen!!
Hij had zich dus kennelijk op de een of andere manier uit het mandje weten te verlossen. Ik voelde paniek opkomen bij mezelf en wist even niet wat te doen. Kon op de vluchtstrook stoppen en besloot om erger te voorkomen, de wasmand op de hoedenplank te leggen, om zo de boel te verzwaren waardoor S niet de auto in zou kunnen komen. Het lukte en weliswaar met bonkend hart en regelmatig in de achteruitkijkspiegel kijkend ben ik thuisgekomen. Had nog wel even naar het thuisfront gebeld om hen te verwittigen dat niemand de kofferbak moest openen want dan zouden we S kwijt zijn. Wim heeft het middelste gedeelte van de achterbank naar beneden geklapt en met allerlei trucjes Spark weten te pakken. Hij zit nu boven op M's kamer en begint te wennen, durven hem niet mee naar beneden te nemen. (Het vervoersmandje had een soort schuifluikje van plexiglas en dat bleek finaal doormidden te zijn gebroken)! Onze eigen drie en Dunkan zouden dat vast en zeker niet op prijs stellen. Dus nu slaapt hij op bed bij M en dat gaat best goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten