We hadden deze afgelopen week dus twee logees, "oom" EB en "tante" IB. Ze zijn zaterdag een week geleden 's avonds aangekomen met de trein vanuit respectievelijk Vlaardingen en Schiedam en waren keurig op tijd op station Chaumont. Waar wij op hen stonden te wachten. Wim en ik hadden deze dagen vrij van ons werk, dus alle tijd om eerst het huis met bezemen te keren! en dat was hard nodig.
We hebben de hele week enorm geboft met het weer en bijna dagelijks buiten kunnen eten, zowel 's middags als 's avonds. Helaas was ik niet op de hoogte van de eetgewoonten van IB dus kwam ik voor een aantal verrassingen te staan, maar we hebben het allemaal goed weten op te lossen. Erg veel ondernomen, qua uitstapjes, was er niet bij wel zijn we (jammer genoeg zonder Wim) woensdagavond naar Marault geweest voor een voorstelling "son et lumière" van les Amis de Buxières. Een prachtige locatie voor het decor waar een kleine 200 personen aan meededen; Paarden, ruiters, koetsen, vuurwerk, het kon niet op. Ik vond het de moeite waard, het was af en toe niet allemaal qua tekst te volgen, maar de rode draad door het verhaal was de "Metallurgie" Het werd later en later en we reden pas tegen iets over 24.00 uur daar weg, Helaas doet onze TomTom soms erg bizar en reed ik in het donker terug via een totaal andere route dan de heenweg! Allemaal D-weggetjes, Wel reeën gezien maar gelukkig niet geraakt!
Wel zijn we er nu toch echt van overtuigd dat dat geloop boven ons hoofd en de sanibroyeur een regelrechte inbreuk is op onze nachtrust. Mijn B&B droom, (Wim heeft me daar al vaker op gewezen) is dus absoluut onuitvoerbaar. We zouden daar echt een dependance voor moeten hebben en niet boven ons hoofd. De houten vloer kraakt en onze logeerkater maakte er ook een potje van. EB vond het zo zielig dat hij hem af en toe op M's kamer toeliet, niet echt prettig dus! Gisterenmiddag zijn we naar langres gegaan, eerst ons "landje" getoond en darana via de stadswallen en de binnenstad en een drankje naar Le Corsaire een restaurant aan het meer La Liez om daar te dineren, het eten was niet echt een culinaire hoogstand, maar het was gezellig en zodoende ontliepen we ook de enorme drukte in de binnestad en de restaurants. (het festival des hallebardiers begint om 21.00 uur maar men moet de kaartjes om 19.00 uur aanschaffen en daarna gaan de meesten naar een restaurant en hebben daar dan voorrang!) We waren ook i.v.m. Dunkan op een redelijke tijd weer thuis, nog een afzakkertje en toen naar bed. Maar goed het is nu zaterdag en terwijl ik werk zitten zij inmiddels in de trein voor hun terugreis. Ze hebben beiden de rust, de stilte, en onze gastvrijheid erg op prijs gesteld. Sinds vandaag zitten mijn vrije dagen erop, Wim begint morgen weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten