zaterdag 28 juli 2007

Leven om te werken of werken om te leven?

Vandaag de laatste dag van mijn eerste werkweek.
Ik moet bekennen dat het heel leuk gevarieerd werk is en ik tot deze week geen idee had wat er aan een klantenbalie allemaal wordt gedaan.Le Clerc is een supermarkt keten uit het hogere segment qua prijs en ziet er verzorgd uit , groot assortiment en deze winkel is een gemiddelde qua grootte! Toch zijn er 20! kassa's en ik moet zeggen dat ik geen idee heb hoeveel mensen er werken, op dit moment omdat het vakantie is ook erg veel scholieren/studenten die invallen voor de vaste krachten!
Achter de balie van l'accueil staan steeds twee dames, een team van 5 vaste krachten werken in een soort shift om de balie te bemannen. Deze eerste week heb ik veel diverse dingen moeten leren, o.a. tegoedbonnen uitdraaien, artikelen ruilen, klachten afhandelen, afdelingschefs bellen als klanten informatie willen over een produkt, fotoos afrekenenen het allerleukste werk zijn het verkopen van tickets voor ticketnet alle evenementen/festivals/voorstellingen in heel Frankrijk dus ook bijvoorbeeld kaartjes voor Charles Aznavour in december (leeft ie dan nog????). Momenteel worden er dagelijks veel kaarten uitgeprint voor Chien Plume een 3 daags muziek evenement in Langres, de computer wil erg veel gegevens van de klant en het kost best veel tijd, maar wel leuk om mee bezig te zijn.
De dames die vast bij l'accueil staan zijn pittige tantetjes, flink spraakzaam en hebben alledrie jarenlang achter de kassa ervaring opgedaan. Er wordt zoals altijd onder vrouwen flink over elkaar geroddeld!!! Wat het eerste opvalt in het bedrijf is dat iedereen bij aanvang van zijn/haar dienst elkaar met de befaamde kussen begroet en de directeur iedere dag langs komt en je een hand geeft en begroet. Donderdag kwam ook de eigenaar van de supermarkt die boven zijn kantoor heeft langs en informeerde hoe ik het allemaal vond en wat ik hiervoor had gedaan.Hij was erg vriendelijk en ik liet blijken dat het me spijt dat ik slechts voor twee maanden ben aangenomen. Hij zei er verder niets op maar ik had het toch lekker even gezegd. Even later kwam ook zijn vrouw nog langs en was ook geinteresseerd in mijn ervaring achter de balie.Ik hoop dat ze gezien mijn enthousiasme en het feit dat het met de andere juffies klikt me in gedachten houden!!!!
Na een week ben ik wel een beetje op, het zijn hele lange dagen en je staat de hele dag. weinig of geen pauze tussendoor voor koffie of thee. En dan natuurlijk ook nog de afstand heen en terug, waar ik m instens 35 minuten over doe als er geen tractor of zoals dinsdag een convoie exeptionelle voor je zit want dan schiet het niet op! Ik kwam dus promp 20 minuten te laat.

Marieke heeft zich op het centre airee goed geamuseerd. Ze is naar Troyes geweest voor een lasergame en naar Dijon naar Cap Vert een zwemparadijs. Al met al zich niet verveeld en heeft gelunched met de bejaarden van Montigny le Roi.
Wim heeft zich bezig gehouden met haar kamer en het schiet al op. Het weer valt tot nu toe tegen.
De kippetjes van school weten al dat ze het trapje op en af moeten en dat gaat goed, ze hebben de reis en de verhuizing overleefd en het certificaat van de veearts hebben we niet nodig gehad. Kruimel en Boeffie hebben hun draai snel gevonden en Boef staat dus regelmatig om een uur of 3 s nachts voor het slaapkamerraam te mauwen om naar binnen gelaten te worden. Op zo' n moment niet echt prettig want we hebben onze nachtrust echt nodig.
Al met al is het hard voor weinig, maar daar hadden we al rekening mee gehouden.

Geen opmerkingen: