Het verzoek kwam van Snorrewiets, ik kende het fenomeen maar had er nog niet eerder aan deelgenomen en dacht:" Ach kan nooit kwaad dus waarom niet gewoon maar doen dan?"
Dus gisteren alles voorbereid, brood besteld bij de bakker, schoolbord van Marieke volgekrabbeld, tomaten, komkommer en sla klaargemaakt voor op de stokbroden, crackertjes gekocht en de blikjes limonade koud gezet. Ik kon dus vanochtend vroeg uit bed om om 7 uur bij de bakker mijn stokbroden op te halen en door te rijden naar la foire in Illoud.
Het weer zag er goed uit en ik had er wel zin in. Het hele fenomeen Tantaloches werd me duidelijk toen ik na aankomst en geparkeerd en wel op de door mij gereserveerde plaats was geïnstalleerd. Ik kreeg nl. een boekje met tekst en uitleg. Les Tantaloches was een gezelschap van 3 personen, 2 zussen en 1 broer die leefden in Illoud om en nabij het jaar 1850. Ze werden geboren in La Fortelle, daar heb ik twee zussen als klant, kom daar iedere dinsdag. Het was een arm stel mensen, zonder ouders die door een Tante zijn grootgebracht van daar het woord Tantaloches................... Ze waren erg arm en werden door een pastoor die tevens fotograaf was veelvuldig gefotografeerd. Het boekje staat vol foto's van dit legendarisch drietal.
Ik maakte mijn kar klaar en was klaar voor het grote publiek....................., nou jammer dan, daarvan was geen sprake. Helaas was er vandaag in vele gehuchten in de omgeving iets aan de hand, of het was te heet, geen idee maar het grote publiek bleef weg! Helaas. Ik heb wel wat stokbrood verkocht en blikjes limonade en door het laten proeven van stukjes kaas en worst nog een grote Vosgienworst verkocht, maar het was vrij stil. Alle medestandhouders klaagden.
Zag wel veel bekenden en ook het tweetal simpele zielen uit N. waren natuurlijk aanwezig. Zij sjezen op hun scooter door het platteland en vinden mij schijnbaar erg aardig want ze doen heel amicaal. Beiden doof en vinden alles lekker, dus kopen af en toe iets te veel van het goede en dat laat hun budget niet echt toe, dus Jan Krediet is hun grootste vriend. Stop ze af en toe een over de datum toetje of kaasje toe en ze zijn dan intens gelukkig. Laatst stonden ze me in het bos op weg naar N. op te wachten want ze gingen op visite en wilden nog iets voor 4 uur, dus kocht hij drie pakken dure koekjes!!!!! Vandaag kreeg ik zelfs twee dikke zoenen van haar! Ze vroegen me of ik iemand wist voor een oud houten buffet, ze willen dat graag verkopen maat hebben geen krant of iets en zijn volgens mij ook beiden analfabeet. Dus heb ik een foto gemaakt en het op Leboncoin gezet, een soort Marktplaats. Hopelijk komt er een koper.
Marieke wilde eerst met me mee, maar sinds ze terug is uit de Jura met school is ze niet te genieten, dus kwam ze met Wim wel even buurten, maar is weer naar huis teruggegaan. Het zwembad staat keurig op het beton, het water is rond de 22 graden. IK vind het veel te koud, Wim en Marieke hebben er al een paar keer in gesparteld. Ik wacht tot het wat aangenamer wordt, heb een enorme hekel aan koud water!!!!!!!!!!!!! Vergeet ik nog het vervelendste van de hele dag te melden; ik kreeg om een uur of drie ineens in de gaten dat de verlichting steeds maar zwakker werd, moest voor een voorbijganger de klep dichtdoen omdat hij er anders niet langs kon Noppes niente nada dus........................ Accu was compleet leeg. Heel fijn, motor gaf geen spat meer, klep ging niet meer dicht enz. Gelukkig heeft de overbuurman van de schiettent met een dikke Nissan 4x4 met startkabels de boel weer aan de praat gekregen. Kon ik op een redelijk tijdstip vertrekken. Omzet is te verwaarlozen: maar IK heb mijn best gedaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten