Zaterdag:
Nadat Wim eerst de koeien had gemolken, ze staan weer in de wei en dus eerst halen met de quad, thuis snel verkleden en op naar Parijs om Marieke op te halen, die met de Thalys vanuit Rotterdam naar Gare du Nord zou komen. Een andere voorstad in de TomTom geprogrammeerd en met proviand op pad. De voorspelde reistijd van 3 uur haalden we krap, het laatste stuk was door de voorstadjes en na iedere kleine kilometer een stoplicht en dat schoot niet echt op! Halverwege het laatste stuk kregen we een SMSje van Marieke:" de locomotief van de Thalys was kapot en ze moesten terug naar Antwerpen!" Fijn, denk je dat je het dik voor elkaar hebt om haar met de Thalys zonder overstappen, rechtsreeks, naar Parijs kan laten reizen, nee niet dus!!!! Moeders volop in de stress, wat is dat toch rampzalig, meteen zie ik dan allemaal beren. Manon was inmiddels ook op de hoogte en hield de boel vanuit Nederland in de gaten. Ze moest in Antwerpen overstappen op een trein naar Brussel daar zou een andere Thalys klaar staan. Geplande aankomsttijd werd met royaal 2 en een half uur uitgesteld! Wij parkeerden in een keurige parkeergarage en gingen op pad. Kwamen in een prachtig winkelcentrum terecht, veel winkels en zelfs ja echt de HEMA! (iets om te onthouden) We keken rond en namen vervolgens de metro naar de binnenstad. Het was prachtig weer en zelfs voor het mooi een beetje TE warm. Er kwamen veel SMSjs, dus de telefoonrekening zal er niet om liegen denk ik! Tegen vier uur gingen we naar Gare du Nord, daar was het een kompleet gekkenhuis. Vanwege de vulkaanuitbarsting in IJsland en geen vliegverkeer was het op het station één grote chaos. Je struikelde over mensen en koffers. Marieke kwam ons op het perron tegemoet; moe maar ze had het gered! Een dame die met haar reisde had zich over haar ontfermd en zij gaf nog even aan dat ze haar erg zelfstandig had gevonden! (dat was toch wel een verrassing voor ons, vaak doet ze zich zo niet voor , tenminste NIET als wij erbij zijn) Ze kan het dus blijkbaar wel.
Marieke had alleen maar honger en dorst en wilde verder niet veel, we stapten nog wat door Parijs en gingen richting winkelcentrum en auto om net na de banlieue in Buffalo Grill een hapje te eten. Voldaan na het lekkere eten gingen we naar huis, hadden nog drie uur voor de boeg en Wim was eigenlijk versleten, we zijn veilig thuisgekomen maar het was toen al half een. Naar bed, helaas géén ontbijt op bed, want Marieke sliep royaal uit. Mijn verjaardagskadoos kreeg ik tegen twaalf uur. Een appeltaart gebakken en omdat het zulk mooi weer was alles voorbereid voor ontvangst in de tuin. Het werd een gezellige theevisite half Nederlands en een beetje Engels. Wim om 5 uur weer naar zijn werk : Kan naar ons niet kijken, zegt ie dan.
Visite de deur uit, lekker gegeten en bijtijds naar bed.
Een jaar ouder, ouder worden valt mee, oud zijn daarentegen helemaal niet, zeker niet met een puberdochter in de buurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten