zondag 19 juni 2011

Blanche, bien cuit, petit ou grand.

Ja dat is waar het bij de bakker dus de hele ochtend om gaat. Iedere klant heeft zo zijn gewoontes! De een wil zo ongebakken mogelijk, lijkt meer op deeg dan op brood, de ander wil het liefst bijna zwartgeblakerd en keihard. Het is geen doen om dat van iedere vaste klant in zo'n korte tijd al in het koppie te hebben op een paar uitzonderingen na. Ik vraag dan vaak, wilt u van het bovenste of van het onderste schap, dan heb ik even tijd en kunnen ze kiezen. Als ik zelf al naar het bovenste vak nijg en een stokbrood wil pakken, zijn er al mensen die aangeven nee liever die tweede van rechts of zo! Veel klanten die werkelijk iedere dag hetzelfde komen halen. Vaak dan met gepast geld. Ze hebben verder geen geld bij zich, dus dan kan het niet missen. Er worden ook dagelijks diverse spaarpotten geleegd met het kleine koperen geld wat in Nederland al is afgeschaft, dat is dan tellen en ik betrap me erop dat ik dat vaak toch nog in mijn hoofd in het Nederlands doe, stom hè! Ik ben echt verbaasd over het belang van brood voor de Fransman, zij kunnen echt niet zonder. Ook zijn er klanten die slechts een keer per week komen en het brood dan invriezen zodat ze iedere dag toch vers brood hebben. Wij zijn inmiddels ook al aangestoken want ik neem dagelijks een stokbrood mee naar huis en dat gaat schoon op. Het is lekker knapperig en hapt zo lekker weg! Niet gezond denk ik, weinig vezels te bekennen maar wel lekker met een plakje ham of een Frans kaasje. Dat zal straks wel weer afzien worden als ik eind van de maand weer op straat sta. De bakker heeft nog steeds geen uitsluitsel gegeven. En ik; ik vraag er niet meer naar. Ik wil niet mijn hoofd stoten. Ik zie wel. Kijk weer dagelijks op internet op de site van het arbeidsbureau. Tot nu toe weinig interessants. (Wel van de week mijn contract getekend voor de drie maanden museumpje in Biesles op zondagmiddagen.)
Wat ik ook grappig vind is het verschil van portemonnees; de heren vaak een klein beursje, de dames met veel grotere gevallen. Betalen dan ook vaak met groot geld, geven een briefje van 20 euro voor een stokbrood en de heren gepast of zo klein mogelijk. Als er gebak gehaald wordt dan betaalt men veel met de nog steeds in omloop zijnde cheques. Wij hebben geen pinapparaat, dus ja dan is het toch nog steeds een handig en wettig betaalmiddel.
Verder heb ik van de week mijn elastieken band voor mijn rug aan de bakker uitgeleend, hij vergaat van de rugpijn, volgens zijn vriend de sophroloog komt het van zijn nieren maar daar gelooft de baas niet in. Hij heeft het er flink moeilijk mee en we hebben het de hele week met minder brood moeten doen want hij kon echt niet meer op zijn benen staan. Zijn humeur wordt er in ieder geval niet beter van.

Geen opmerkingen: