Er moet nog iets te wensen overblijven, toch???

Af en toe heb ik het gevoel getrouwd te zijn met een "rupsje nooitgenoeg", haha.
Mijn Wimmetje heeft nl.. nog aardig wat ideeën, wat er allemaal nog zou kunnen. Sinds gisteren kijkt ie op internet naar een insert een soort van inbouwkachel, op hout gestookt die hij in de hoek van de stalkamer zou willen plaatsen, dan zouden we ook af en toe daar eens lekker een filmpje kunnen kijken, er staan daar twee luie fauteuils (de relax fauteuil van oma A en mijn mooie opnieuw beklede design-relax fauteuil) en de hele mikmak van apparatuur met luidsprekers enz.. Nu zitten we daar nauwelijks want het is daar te koud en met een zibro niet echt behaaglijk te krijgen. Hij is al aan het kijken geweest naar de hoogte i.v.m. het maken van een rookkanaal. Maar tegelijkertijd heeft hij het ook over een aanbouw aan de keukenkant, ik zou een buitenkeuken en een soort serre-achtig iets geweldig vinden, maar de pergola staat er nu. Ook zou er nog steeds een soort deurpaneel of raam of rolluik voor de keuken buitendeur moeten aan de voorkant van ons huis want die oude (nog hele decoratieve) deur kiert en tocht bij het leven het zou denken wij heel veel koude schelen en energie besparen. Voor mij heeft dat prioriteit.
Maar bruin kan dat natuurlijk niet allemaal trekken en moeten we keuzes maken en concessies doen!
Straks komt er een meneer twee ton granules brengen voor de kachels, dan hebben we voorlopig een voorraadje. Geen idee wat voor winter het zal gaan worden, het is op het moment heerlijk weer. Hebben om half twaalf even het  "grote" rondje gelopen met Dunkan, die mag na de nationaal los en hobbelt lekker mee.
Afgelopen week heb ik lekker geschnabbeld, ik had nl. drie kookworkshops op de basisschool in Nogent. Het was alle drie de keren een groot succes: moeders, juffen en kinderen enthousiast en alles is lekker opgegeten en dit keer werd ook de kindercocktail erg op prijs gesteld.

Ik hoop van ganser harte dat dit een jaarlijks terugkerend iets zal zijn, het was nu de derde achtereenvolgende keer dat ze mij gevraagd hebben. Het is een hele klus maar wel een dankbare.
Aanstaande zaterdag is dus het grote gebeuren in Corgirnon, een eind van huis en een vervelende rit er naar toe maar ik heb besloten om 's nachts op de terugweg de hoofdweg te pakken, dan maar een omweg maar dat is wel veiliger dan die kleine kronkelige B-weggetjes in het pikkedonker.
Ik hoor woensdagavond het definitieve aantal gasten, zal een flinke klus worden, vooral de boodschappen maar denk dat ik de Leclercq drive inschakelen zal dat scheelt een hoop tijd.
Afhankelijk van het aantal moet ik dan ook nog de receptuur en de boodschappenlijst aanpassen.
Heb wel duidelijk gemaakt dat ik niet wit betaald wil worden, want dan word ik meteen gekort op mijn te verwachte WW- uitkering. (ik schiet er dan niets mee op).
Het hele gedoe met de "pole-emploi" zal toch wel weer de nodige problemen opleveren vrees ik want omdat ik op de vrijdagmiddag nu ook de naschoolse opvang doe op de twee kleuterscholen (valt wel een beetje tegen de tweede groep zijn 3-4 jarigen en verre van handig, zal mijn ideetjes moeten herzien) zullen ze alles wel weer grondig doorspitten en ben ik heel benieuwd wanneer ik voor het eerst iets tegemoet zal kunnen zien. Vandaar dat die schnabbels heel goed van pas zullen komen.
In het museum zijn we grondig aan het schoonmaken en allerlei andere klusjes waar gedurende het seizoen geen tijd voor is. Ben blij om toch twee dagen per week actief te zijn.