Ik had een account aangemaakt op internet en alvast een beetje bekeken wat ik daar allemaal kon krijgen, soms waren nl. de hoeveelheden niet op voorraad. Donderdagochtend kreeg ik via sms de update van het definitieve aantal aanwezige gasten: 104 in het totaal.
Ik had alle receptuur een beetje grof ingeschat voor een 100-tal (dit is echter de vervelendste klus en tevens de ook de moeilijkste) dus het was een beetje gokken hier en daar voor wat betreft de aantallen en de hoeveelheden van de diverse ingrediënten.
Het menu:
- Tapas froid :
- Cappucino à la betterave
- Rillettes de crabe au Kiri dans feuille d’endive
- Wraps aux épinards, thon et tzaziki
- Caviar de petits pois
- Entremet :
- Petit soupe de potiron
- Tapas chaud :
- Empanadas viande
- Tomate farci œuf/chèvre
- Brushetta Bresola/ cêpes
- Pita merguez/houmous
- Dessert :
- Mini tiramisu
- Milkshake Marrakech
- Bodino au cacao et dattes.
- Cafe ou Thé avec Rafaello Maison
was goedgekeurd en ik zou worden geassisteerd door 8 dames 's-morgens en nog eens 8 voor de middagshift.
Ik ben donderdag na alle boodschappen meteen doorgereden naar de feestzaal, (dit keer was de beheerster gelukkig wel aanwezig!) alles een plek gegeven in de koelkasten en toen bleek dat zij niet gerekend had op het uitlenen van serviesgoed samen de spullen geteld en uit de kasten gehaald. (geen idee hoe we het anders hadden moeten behappen)
Zaterdagochtend 8.00 weggegaan, dikke mist en slecht zicht , dus koos ik voor de omweg via de nationale want binnen door was met goed zicht al niet echt geweldig en nu dus al helemaal niet.
Aangekomen rest van de spullen uitgeladen en op de dames gewacht.
Na te hebben kennisgemaakt de taken een beetje verdeeld, had niet de indruk dat het echte keukenprinsesjes waren, maar okay hulp= hulp, toch???
Tegen een uur of een, was er al een flinke start gemaakt en stond er al het een en ander in de koelkast.
We aten gezamenlijk en wachtten op de middagploeg, instructies uitgedeeld en weer verder met alle voorbereidingen, de meeste receptjes gingen redelijk goed, de tzatziki was rampzalig dun en met behulp van een doek en een zeef geprobeerd het vocht er een beetje uit te laten lekken!
Tegen 17.30 uur was het grootste gedeelte toch wel bereid, maar het grote probleem van het niet hebben van genoeg ovenruimte en het daardoor vermoedelijk uitserveren van koude pitabroodjes gaf toch wel enige commotie! We gingen in conclaaf en zochten naar oplossingen. De oven was gewoon te klein en had slechts een ovenrooster!!! Maar inventief samen met François, de enige mannelijk hulp, vonden we toch een oplossing. Ik kreeg mijn gage in handen (viel een beetje tegen, maar het was in ieder geval au-black)
We hielden een kleine briefing en besloten de borden alvast in de kleine zaal ernaast op te maken voor het entree, soep was klaar en smaakte perfect. de warme happen lagen klaar om te gaan afbakken. Alles was stand-by.
Tegen 20.00 uur kwamen de eerste gasten binnen en stond iedereen startklaar.
Het eerste spektakel kon beginnen, helaas dus niet kunnen meemaken.
We schonken de sangria en na het eerste theaterstukje serveerden de dames het entree.
De rest van de avond verliep in goede harmonie, eten werd met veel enthousiasme genuttigd, complimenten kwamen me in de keuken ter oren en we waren met z'n allen trots en tevreden op onze gigaklus.
Gelukkig heb ik toch nog twee keer de artiesten mogen en kunnen meemaken, super leuke verhalen.
We werden bedankt, (verder natuurlijk geen bloemetje of iets) en ook al was het nog niet geheel afgelopen, ik sjouwde mijn spullen naar de auto (het was echt pikkedonker voor de deur en weer dikke mist) en verliet tegen half één het gebeuren.
De weg was een verschrikking, zo'n enorme mist, kwam 3 x een vos op mijn pad tegen en een in de berm staande koe!!!!, was om iets na half twee thuis met stalbenen en een heel moe en onrustig hoofd.Maar het was een succes, nu wachten of de Journal de la Haute Marne er aandacht aan besteedt. Ben benieuwd naar de bevindingen van die en gene.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten