Het veilige nest is weer leeg.

Sinds jl.. vrijdag is het veilige nest weer verlaten, niet meer onder moeders vleugels maar op eigen benen. We vinden het een wonder hoe goed en zonder pijn dit allemaal is doorstaan. Van te voren alles kunnen regelen i.v.m. wondverzorging thuis. Met een volle auto met pap achter het stuur terug naar eigen appartement. Spark dit keer op de achterbank in een andere vervoersmand. Het was al met al een hele volksverhuizing.Zelf autorijden is nog nicht im frage, saxo staat dus nog hier.
Bij Lidl uitgebreid boodschappen gedaan om de voorraad aan te vullen, in het appartement, (helaas stofzuiger vergeten mee te nemen) even flink gestoft en gebezemd, dat was hard nodig. Kattenbak gevuld,  was opgeborgen, koelkast en vriezer gevuld en nieuw mini oventje uitgepakt en op aanrecht gezet. Daarna met elkaar een broodje gegeten en hebben we M gedag gezegd. Terug thuis lag er wasgoed van alle bedden boven, moesten de vloeren gestofzuigd en de boel aan de kant. Spark had in de logeerkamer op een kussen geplast, M is nl.. doodsbang voor insecten en alles wat loopt en vliegt en had in zijn eigen kamer twee keer een duizendpoot gespot en  was dus gevlucht naar de logeerkamer. Spark had net zo lang zitten rotzooien om in de buurt te zijn van zijn baasje dat M hem uiteindelijk toegang tot de logeerkamer had verschaft (!). Ik had dus enorm veel wasgoed. gelukkig ben ik dit weekend vrij en is het heerlijk weer en kan alles buiten drogen, een gedeelte ligt al weer in de kasten.
Vanochtend zijn we naar Langres en de tuin geweest, alles wat we tot nu toe geplant hebben lijkt aan te slaan. We hebben samen al het verschrikkelijk woekerende soort van bamboeachtige gedoe eruit getrokken. Het is echt niet uit te roeien, dus gaat Wim er met de bosmaaier  voortaan met regelmaat overheen; in de hoop de groei te stagneren. Het heeft een speciale naam, maar die weet ik niet meer iets met Japans......... De moestuin , althans het gedeelte dat hij heeft omgespit zou gefreesd moeten worden, maar wij hebben geen motobineuse en zullen dus moeten kijken wat en hoe we dat moeten doen. De pootaardappels op de duiventil beginnen al uit te lopen, maar gisteren en eergisteren heeft het nog enorm hard gevroren dus??????? Ik wil zo graag perken met platen en bloemen, maar Wim heeft alles tot nu toe zomaar ergens neer gezet. Dus met maaien gaat dat lastig zijn. Over maaien gesproken: gisteren is hij d ehele dag tussen de werktijden bezig geweest omdat de aandrijfsnaar was gebroken, het wilde niet lukken. Vanochtend na veel gedoe is het hem toch gelukt.