We voelden nattigheid en toen ik maandagavond een vergadering had van de confrérie vertelde ik hen het hele verhaal. PH stelde aan RG voor ons te helpen, (ik had hem al via mail e.e.a. gevraagd, zijn antwoord daarop was koel en zakelijk geweest) PH zette RG dus min of meer voor het blok en dus spraken we af voor dinsdagochtend 10 uur bij hem thuis. Ik moest die ochtend werken en sms'te naar LG en vroeg of ik dinsdagochtend vrij kon krijgen, ze gaf toestemming maar deelde meteen mee dat die uren natuurlijk wel ingehaald moesten worden! wat super lullig, maar goed.
Dinsdagochtend dus naar RG en daar samen met hem een nette maar duidelijke brief opgesteld, we wisten dat vakantiedagen opnemen zonder toestemming link was, maar wilden wel heel graag weten waar we aan toe waren. Zij lieten niets van zich horen.
Brief diezelfde ochtend nog uitgetypt en aangetekend met ontvangstbevestiging verstuurd.
Woensdag, gewerkt. Donderdag was in principe mijn laatste ochtend van 3 uur. Ik moest echter die uren inhalen en dat kwam me slecht uit, donderdagmiddag kwam de thuiskapster en vrijdag had ik nodig voor de voorbereiding van mijn afscheidsborrel. Dus............................... kon ik niet anders dan maandag de 3 uur inhalen.
Donderdag thuisgekomen stond de telefoon te knipperen en op mijn mobiel ook 4 gemiste oproepen...... Mme C.! Ik heb eerst nog even diep adem gehaald en toen opgebeld. Madame was niet zo blij. Boos over de brief en meldde dat de deur wagenwijd openstond en ze Wim of 's avonds of 's morgens terugverwachten op zijn werk (????)
We overlegden samen en toen heb ik nog een keer gebeld en gevraagd of we de volgende dag langs konden komen. Dat hebben we dus gedaan. Madame zat in de salon en haar man en zoon ( die ook in de maatschap zitten) zaten in de keuken zeiden ons gedag maar bemoeiden zich nergens mee.
Meneer K, kwam er wel bij zitten. Al snel bleek dat Madame niet van plan was Wim's vakantiedagen te willen betalen, Wim had deze niet schriftelijk aangevraagd (!) en dus was zij dat volgens haar ook niet verplicht. (dit ruikt naar chantage).
Toen ik vroeg hoe het verder moest was ze duidelijk, rupture conventionnelle daar begon ze niet aan, Wim ontslaan was ze ook niet van plan.......................wat bleek?
De Rus was een kleine weken aanwezig geweest, had geen van zijn "competenties" waar kunnen maken, zijn vrouw vond het allemaal niets en was na twee dagen al weg. Woensdagochtend had de Rus de stagiair beledigd en wilde hem een klap voor zijn hoofd verkopen, op dat moment hebben ze de Rus dus buiten de deur gezet. OVER en UIT!
Nu begrepen wij ook meteen waarom de deur wagenwijd openstond voor Wim, met twee en een half persoon 150 koeien melken is natuurlijk geen pretje.
Wim zei dat hij het allemaal niet erg netjes vond en wilde niet meteen antwoord geven op hun vraag het werk te hervatten. We vroegen dus bedenktijd tot zondagavond.
Thuisgekomen was hij erg nijdig. Maar wat konden we doen????? niets!
We hadden geen poot om op te staan en konden/kunnen het ons niet permitteren geen salaris te ontvangen voor de maand oktober. We zaten dus flink knel!
Vrijdagavond was de borrel voor het afscheid van mijn collegae van La Ville de Nogent. Ik had geen idee hoeveel mensen ik kon verwachten, AM had het over een man of 12/15. Wim ging gelukkig mee. We hebben een hele gezellige borrel gehad met een stuk of 22 mensen. Er werd goed gegeten en gedronken, LG ( mijn bazin) was "gelukkig" verhinderd. Ik heb een hele grappige kaart gehad met heel veel geschreven goede wensen en een dikke vette envelop.
Zaterdag 's avonds vierden wij met D&H D's verjaardag bij La Pignata in Langres, was lekker en heel gezellig. Ook daar kwam natuurlijk Wim's verhaal royaal aan de orde. Wim was pertinent: hij liet zich niet chanteren. Was van plan om maandagochtend wel naar de boerderij te gaan, maar niet te gaan werken. Hij zei:" ik pak en stoel en ga zitten totdat het werk klaar is en kom weer naar huis."
dat leek mij niet echt een goed idee. Zondag nog weer uitgebreid erover gehad, nog gebeld met RG maar iedereen raadde hem toch aan naar het werk te gaan.
Gelukkig heeft hij dat dus gedaan. Hij doet z'n werk en verder niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten