Het verslag van Debbie

Uitstapje met Angenietha Bos augustus 2024 Woensdag Een verslag van ons uitstapje, deze keer naar Besançon en omgeving. We hebben een aflevering gezien van Rail Away waar we enthousiast over zijn, een mooie route met de trein langs allemaal mooie en leuke plekken om te bezoeken. In de ochtend heeft Hans mij naar de afslag Langres zuid gebracht waar Angenietha mij even later ophaalt. Bij voorkeur is de binnendoor route altijd zoveel leuker dus dat gaan we ook nu weer doen. Natuurlijk is de mevrouw op de tomtom het niet altijd met ons eens en daardoor stuurt ze ons wel eens een andere kant op, maar we hebben gelukkig ook nog een landkaart en zo komen we aan op de eerste tussenstop in Champlitte. Een prachtig oud plaatsje met een kasteel en leuke tussendoor straatjes met oude huisjes, pleintjes en tuintjes. Heel pittoresk allemaal. We drinken thee bij het chateau in de tuin en gaan daarna weer op pad. De route gaat hoger en hoger en het leidt ons naar bergachtig gebied met mooie vergezichten. Langs een wild stromende rivier met kano’s en bootjes, een dorpje waar we stoppen bij een brug vanwaar we de snelstromende rivier goed kunnen zien. Er staat een originele, oude broodoven met hout op een aanhanger, deze kan brood op de traditionele manier bakken in gietijzeren pannen. Na wat foto’s te hebben gemaakt gaan we verder op pad naar La Source de la Loue maar eerst stoppen we nog bij een kaasfabriek waar Comté kaas wordt gemaakt. Hier kopen we wat kaas en drankjes voor onderweg. Aangekomen bij de waterval moeten we nog een 500 meter lopen in de warme zon. Gelukkig is er ook hier en daar wat schaduw en lopen we heel rustig omhoog. Het is echt de moeite waard, een prachtige natuur op deze bijzondere plek en de waterval wordt druk bezocht. We nemen ruim de tijd om te genieten van dit moois en gaan daarna langzaam terug naar de auto. Even wat kaarten gekocht en dan door naar de B&B in Valdahon die Angenietha voor ons heeft gereserveerd. We komen daar eind van de middag aan en worden verwelkomd door de eigenaresse. Ze brengt ons naar onze kamer op de begane grond en daar zien we dat er niet 2 maar slechts 1 bed is. Angenietha geeft aan dat we bij de boeking hebben gevraagd om 2 aparte bedden en de mevrouw gaat even overleggen. Even later komt ze terug en heeft het in orde gemaakt. We ruilen met een dame die zojuist is aangekomen en gaan nu een etage hoger waar onze kamer zich bevindt. We krijgen een rondleiding door dit enorme pand en zo zien we later veel gastenkamers, een ontbijtruimte op de bovenetage en een zwembad in de ruime achtertuin. Nadat we ons badpak hebben gepakt nemen we een verkoelende plons en voelen we ons heerlijk verkwikt. Na een douche gaan we op zoek naar een restaurant om te gaan eten. Niets gereserveerd, maar gelukkig is het nog wat vroeg en krijgen we een plekje op het terras van restaurant Moderne. Een lekker drankje en dan nemen we een heerlijke burger, sla en frites. Daarna een thee met 3 zoete gerechtjes. We gaan nog langs het station om te kijken voor de volgende dag. Het treintje ( van de Rail Away ) is helaas niet beschikbaar, er wordt deze zomer onderhoud gedaan aan de sporen en stations. Als alternatief rijdt er een bus door alle dorpjes langs dit traject. Morgen een kaartje kopen en nu naar de B&B waar we rond 22.00 in ons bed rollen. A demain ! Donderdag De volgende morgen op tijd wakker en na de douche op naar de zolder voor het ontbijt. Er staat een lange tafel gedekt en we krijgen thee, koffie, yoghurt, vers fruit en lekker brood. Het ziet er goed uit en het smaakt heerlijk.Dan naar het busstation. We kopen een kaartje uit de automaat ( eigenlijk een treinkaartje ) en moeten nog even wachten voordat de bus komt. Er stappen veel mensen in. Het lijkt wel een schoolreisje in de touringcar. We rijden door de meest kleine dorpen met een stationnetje waar nu dus de treinpassagiers allemaal met de bus reizen. De rit duurt ongeveer een uur voordat we arriveren in Besançon. Daar kopen we vast een ticket voor de terugreis en gaan met de tram naar het centrum. Vlakbij de halte is een opstapplaats voor de boot die over de Doubs vaart, we kopen vast de kaartjes en gaan dan verder naar het centrum. Daar aangekomen gaan we een stukje lopen en zien we een leuk terras voor een thee met appeltaart. Na een half uur zal er een stadstreintje komen om ons door de stad te rijden en naar de Citadel, hoog boven de stad. We stappen in en niet veel later zet hij ons af bij de citadel waar hij een uur later weer langskomt voor de rest van de stadstour, zegt hij… We zijn onder de indruk van dit grote bouwwerk en het mooie uitzicht over de stad. De citadel heeft een lange historie en er zijn in de 2e wereldoorlog onder andere 100 mensen van het verzet gevangen gehouden en gefusilleerd. Er zijn 3 musea binnen de muren van de citadel waaronder die van de resistance maar we hebben niet genoeg tijd om ze nu te bezoeken. Als we terug zijn bij de opstapplaats blijkt het treintje helemaal niet te komen op de afgesproken tijd en omdat we al hebben gereserveerd voor de boottocht gaan we dan maar met een stadsbus terug naar het centrum. We kopen wat koele drankjes en iets te snoepen voor op de boot en gaan naar de opstapplaats. De boottocht duurt ruim een uur en vaart onder de citadel door, rond de stad, langs oude gebouwen, mooie parken en door sluizen, genoeg te zien. De kapitein is erg enthousiast en maakt veel grapjes, leuk ook voor de kinderen. We stappen uit en gaan lopend terug naar het station waar de bus ons terug brengt door alle kleine dorpjes, rustig is het niet in de bus want er zitten een aantal personen vlak naast ons die de hele rit aan het praten zijn met de buschauffeur. De rit gaat snel en brengt ons terug naar de B&B. Daar springen we weer onder de douche, voor zwemmen is geen tijd en er zitten ook heel veel mensen in de tuin ( feestje georganiseerd door de eigenaar ) dus gaan we op zoek naar een restaurantje. We kiezen er 1 uit ( L’Etna ) gaan er met de auto naar toe. Ook hier is het druk en gezellig op het terras aan de voorzijde. We kiezen een lekkere salade, ik met zalm en garnalen, Angenietha met mozzarella. En wederom een thé complete. Terug naar de B&B waar het gezellig druk blijft tot in de late uurtjes… Vrijdag De derde dag alweer. Vandaag willen we naar Le Tuyé du Papy Gaby waar een worstrokerij is. Een plek hoog in de bergen, een mooi uitzicht, koeien met bellen en een Zwitserse uitstraling. Als we aankomen krijgen we een kleine rondleiding en mogen we wat worst proeven alvorens we in de grote winkel worden losgelaten. We kijken onze ogen uit, zoveel keus, en ook andere producten zoals kaas, wijn, bier etc. We besluiten op de terugweg wat worst te kopen. Nu nemen we een belegd stokbrood mee om onderweg op te peuzelen. We gaan naar Morteau en hopen vanaf daar met het treintje verder te kunnen tot over de Zwitserse grens. Op weg naar het station komen we over de paardenmarkt, zo leuk om dit te zien. Veulens lopen naast hun moeder en er worden veel paarden gekeurd. Helaas bij het station staat ook daar een touringcar bus, de trein rijdt ook daar niet. Dan maar terug naar de auto en in de schaduw ons heerlijke stokbrood gegeten. Met de auto naar de waterval van Doubs. We gaan naar het startpunt van de boottocht die ons verder de rivier op brengt. Deze keer zien we hele mooie plekken op en langs het water, veel vogels, zowel links als rechts hoge rotsformaties en heel hoge naaldbomen. Het is een mooie tocht. De kapitein laat ons van de boot gaan vlakbij de waterval en zal ons na een uur weer ophalen… Het is weer heel warm en we lopen zo veel mogelijk in de schaduw omhoog naar de waterval. Het valt niet mee maar het lukt ons tot het hoogste punt te lopen. Hier zien we de waterval van grote hoogte omlaag storten, een prachtig gezicht. Na het maken van wat foto’s en filmpjes gaan we terug naar beneden en steken per brug over zodat we in ieder geval even op Zwitserse bodem zijn geweest. Angenietha koopt voor ons een ijsje, heel lekker en verfrissend. We lopen terug naar de Franse kant en gaan naar de boot. Dan terug over de Doubs en naar de auto. Op de terugweg komen we precies om 17.00 bij de worstmakerij aan waar we mogen kijken in de rokerij als het zaagsel wordt aangestoken. Leuk om te zien hoe het werkt en daarna gaan we wat worst kopen om mee terug te nemen. Als we terugrijden naar de B&B hopen we nog even te kunnen zwemmen want het is zo warm geweest vandaag. We zwemmen, kleden ons om en gaan weer op zoek naar een restaurant. Helaas zijn er heel veel in de buurt gesloten wegens de vakantie. Angenietha belt met L’Etna of er nog een plekje is. Gelukkig kunnen we komen. Te gehaast springen we in de auto en parkeren weer op dezelfde plek. Haastige spoed is zelden goed blijkt maar weer want Angenietha valt hard op de straat en bezeert zich. Flink geschrokken lopen we naar het restaurant waar de eigenaar haar een stoel aanbiedt en pleisters plakt op de gewonde plekken. Even later gaan we buiten zitten op het terras en kiezen een lichte maaltijd van omelette met kaas en worst, sla en frites. Na afloop een tarte au citron en merenque, super lekker, samen gedeeld want het was de laatste. Terug bij de B&B gaat de eigenaresse heel lief een kruik maken en smeert een warme crème op Angenietha haar arm. We gaan op tijd naar de kamer, drinken een thee voordat we gaan slapen. Het is druk in de B&B gezinnen met kinderen, slapen gaat moeizaam en Angenietha heeft veel pijn aan haar pols. Zaterdag Op tijd wakker, Angenietha haar pols is heel pijnlijk en ze geeft aan dat ze graag naar huis wil gaan. Natuurlijk is dat het allerbeste. Als het besluit is genomen pakken we de koffers in en sturen een bericht aan de mannen. Dan gaan we een ontbijt nemen en leggen we uit dat we eerder zullen vertrekken. Angenietha gaat proberen hoe het gaat met autorijden en besluit weer de binnenroute te nemen. Na nog een tussenstop aan een camping langs de Saône komen we begin van de middag aan in Maisoncelles waar onze mannen al op ons wachten. Na een lekkere lunch helpt Hans nog met wat boorwerkzaamheden en gaan we richting huis waar we onderweg nog wat boodschappen doen. We hebben heerlijke dagen gehad, veel gezien en gedaan, hopelijk is Angenietha weer snel beter en heeft ze niets gebroken… Wellicht komen we ooit nog eens terug in deze mooie streek, want er is nog veel te zien. Tot het volgende verslag, à bientôt !