Een vriendendienst,

Er wonen hier in de omgeving heel veel Nederlanders, een aantal net als wij permanent maar anderen hebben hier een "tweede huis" en reizen heen en weer. Inmiddels kennen we er velen, maar ik heb altijd gezegd (klinkt onaardig , maar zo is het niet bedoeld) Ik ben hier niet gekomen voor de medelanders! Het kan af en toe handig of gezellig zijn maar met de meesten blijft het bij een vluchtig contact. Ik ben niet zo van hier en daar koffie drinken en heb daar ook niet echt behoefte aan. Wim al helemaal niet. Ook heb ik in het verleden al vaak mijn hoofd gestoten nadat ik me voor die en gene inzette op het gebied van hulp met instanties ed., ook daar heb ik van geleerd. Maar soms kunnen zulke contacten toch ook waardevol zijn, zeker op het gebied van "netwerken". Via via kwam er zodoende onlangs een mail bij me binnen met een vraag omtrent catering. Iemand had mijn naam en mailadres doorgegeven aan een Nederlandse mevrouw die hier in de omgeving ieder jaar twee "koorweken" organiseert. Mensen die graag zingen kunnen zich inschrijven voor een zangweek in Frankrijk, zij logeren dan in een grote gite en worden geheel verzorgd qua natje en droogje. Helaas is de "kok" die al jaren voor het avondeten zorgt niet meer beschikbaar en zodoende klopte ze bij mij aan. We hadden uitvoerig telefonisch overleg; de groep, het aantal varieert van 15 tot 20 personen krijgt een 3 gangen menu altijd vegetarisch.Speciale wensen of allergieen krijg ik bijtijds te horen. De vorige kok, bereidde veel thuis en ging dan eind van de middag daar ter plaatse verder en diende ook op, zij woonde in het zelfde dorp.0 Dat is voor mij dus wel even anders want het is 40 minuten rijden en zij eten niet voor 19.30 uur. Na uitvoerig overleg zijn we overeen gekomen dat ik zorg dat voorgerecht en dessert klaar is en het hoofdgerecht voor 90% klaar zal zijn en eventueel nog verwarmd moet worden of afgebakken. Ik kan onmogelijk wachten tot dat men het hoofdgerecht uitgeserveerd moet krijgen, dan wordt het niet voor een uur of tien voordat ik naar huis kan rijden. Dat is me té gortig. Gelukkig is daar begrip voor en heb ik de klus aanvaard en heb er echt zinin in! t Zal best een flinke klus zijn. De eerste week is eind april, de tweede week in juli. Het menu mag voor beide weken hetzelfde zijn. Ik heb bij de dochter van E.B in Zwitserland een paar recepten gebietst en die heeft ze me gestuurd. Ik ga in de komende tijd al wat experimenteren, vegetarisch is niet echt my piece of cake. En toen was er ook een appje van GvB, die moest een nieuw paspoort aanvragen. Ze zag er vreselijk tegenop en vroeg of ik haar wilde helpen. Onze ervaring in Luxemburg deed haar besluiten niet naar Parijs te gaan en kwam ze hierheen om via Nederland wereldwijd een afspraak te maken bij de Ambassade in Luxemburg. Het ging niet echt gemakkelijk op internet maar we maakten een afspraak voor een dag en tijstip. GvB kreeg in eerste instantie geen bevestiging, dus belde, mailde en appte ze erachteraan en onze afspraak werd bevestigd. We gingen samen naar Chaumont voor een pasfoto, perfect geregeld bij dezelfde fotograaf als waar ik was geweest. Gisteren vertrokken we vanaf hier met de C. naar Luxxemburg, het was niet vreselijk druk op de weg en het verliep redelijk vlot. Kwamen om iets over 10 in het centrum van de stad waar allerlei opbrekingen waren en we uiteindelijk in een andere parkeergarage belandden dan ik had ingevoerd in de GPS. Maar het was redelijk dichtbij de Ambassade, we dronken eerst een bakkie en gingen naar het toilet en liepen naar de rue Sainte Zithe. Waren keurig op tijd. Er stond een meneer aan de balie dus wachtten we even en daarna ging het eigenlijk vrij vlot, behalve de vingerafdrukken die veel en vaak overmoesten. G's vingers zijn gesleten door haar schilder aktiviteiten. Alles geregeld stapten we opgelucht naar buiten, deden wat inkopen in een Islamitische grote supermarkt (wat mis ik dat) en lunchten we in een Indiaas restaurant een lekkere Tandoori en Vindaloo, Gon trakteerde. De terugweg, met hier en daar wat regen verliep ook redelijk vlot. We stapten om iets na vieren hier weer binnen. Het was een gezellige dag. Van het voorjaar nog maar eens overdoen. (misschien handig ook voor de kookweken!). Ik ben jammer genoeg vergeten een foto te maken van de prachtig versierde enorme kerstboom, zag er sprookjesachtig uit!