Huisje, Boompje ,Beestje.............

Huisje:
Het huis is in de loop van de jaren veranderd van vier muren en twee voordeuren
naar een woning voorzien van alle comfort. Grotendeels door Wim´s eigen handen
De inrichting die we voor het merendeel via marktplaats aanschaften is eigen geworden
en we hebben veel van de oorspronkelijke dingen gelukkig kunnen behouden.
De toekomstige eet-cq televisie kamer die we in de stal willen creëren zal voor een
gedeelte gevuld worden met spullen van de Koemarkt. Ik heb mijn heerlijke luie fauteuil opnieuw laten bekleden en kan niet wachten om daar ´s avonds weer lekker in te kunnen
uitbuiken!
Sinds een week hebben we een nieuwe schotel aan de schoorsteen en kunnen we
in Marieke´s kamer weer televisie kijken, Wim wil erg graag een kaart van Kanaal digitaal zodat we dan tzt weer Nederland 1, 2, en 3 kunnen ontvangen en op die manier een beetje
het Nederlandse nieuws kunnen volgen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot nu toe de teevee niet mis, ik vind het heerlijk om bij de open haard in een boek te duiken. Helaas heb ik nu erg weinig tijd en komt het er niet echt van, maar straks als de avonden weer wat donkerder worden wil ik me daar wel weer toe zetten. Het boek wat ik nu aan het lezen ben boeit niet echt dus weinig reden tot uitlezen maar ik doe het wel!
Wim vindt lezen het herkauwen van andermans gedachten en leest dus niet of nauwelijks.
Hij is blij dat hij het programma van Edwin Evers weer kan volgen via de schotelantenne!
Ieder zijn meug zei de boer en hij kuste zijn varken!

Boompje:
Onze bomen en struiken groeien flink, de door ons vorig jaar aangeplante fruitboompjes
dragen zelfs vruchten.
We hadden twee mirabellen! Één pruim prachtig van kleur en heerlijk van smaak. De stoofpeer heeft het erg moeilijk en aan het appelboompje hangen 5 dikke cox’ en!
De oude appelboom is nog nooit zo vol vruchten geweest, dat gaan heel veel potten appelmoes worden! En natuurlijk echte Hollandse appeltaart. De buurfamilie had enorm veel mirabellen, maar dit jaar waren ze me dus voor en had ik slechts het nakijken! Het is het laatste jaar dat ze een stooklicentie hebben en daar gaan ze flink gebruik van maken!
Andere jaren kon ik nog mirabellen wecken maar dat wat ze hebben laten hangen is de moeite van het rapen niet waard. Jammer dus, volgend jaar beter opletten.
Ook hebben we veel noten, de hazelnoten vallen al op de walnoten moeten we nog een maandje wachten. Ik hoop dat ik dit jaar een gedeelte kan persen tot olie, met het persje, wel een megaklus maar ook wel de moeite van het proberen waard.

Beestje:
Onze katten hebben hier een eldorado gevonden.
Ze zijn de hele dag buiten te vinden, op zoek naar muizen en op jacht naar zwaluwen.
Vooral bij Boefie zie je dat hij van origine een buitenkat is, hij kan niet wachten tot de voordeur open gaat en weer of geen weer is hij buiten. ’s Nachts tegen vieren mauwt hij voor het slaapkamerraam dat hij erin wil. Wim die slecht slaapt laat hem meestal binnen.
Hij tankt dan bij en zodra ik ze ’s morgens eten en drinken heb gegeven kunnen ze niet wachten tot ze weer naar buiten kunnen.
Kruimel is al verschillende keren met een muis komen opdraven, die wij dan snel uit zijn klauwen redden, vaak al te laat voor het arme beestje! Ook heeft hij het druk met het vangen van sprinkhanen.
Nala de kater van de overkant heeft intussen door dat de brokken die onze katten krijgen van een betere kwaliteit zijn, dan degene die hij voorgeschoteld krijgt en dus komt hij bij ons
zijn maag vullen. We hadden dit maar steeds niet in de gaten en laten als we weggaan een raam in de voordeur open zodat Kruimel en Boef naar binnen kunnen, maar Nala had dit ook door en is met onze twee katers goede maatjes dus vandaar dat we steeds lege voerbakjes aantroffen en omdat het ook een rode kater is wij het in het begin niet eens doorhadden!
En dan natuurlijk onze hond:
Een lieve mollige golden retriever, die in de gaten heeft dat wij hem wel eten geven en een plekje voor de kachel als hij nat en koud is. Af en toe stinkt hij een uur in de wind maar hij heeft
zo’ n zielig iets over zich dat je direct voor hem zwicht. Zijn baas heeft weinig interesse in hem want anders zou hij niet altijd op pad zijn. Hij is als wij naar bed gaan niet de deur uit de
krijgen, vaak moeten we hem met alle macht de voordeur uit duwen. We vinden het wel sneu maar weten niet wat hij zal doen als we hem binnen zouden houden. We hebben hem nog nooit horen blaffen. Kruimel en Boefie accepteren hem, lopen als hij op de plavuizenvloer ligt de slapen keurig om hem heen. Alleen Kruimel heeft er moeite mee als Perusse ( zo heet hij)
een bakje voer krijgt , Kruimel komt dan heel voorzichtig in de buurt van de voerbak en Perusse laat dan een licht gegrom horen, Kruimel laat zich echter niet wegjagen en blijft voorzichtig proberen toch een graantje mee te pikken.
Over pikken gesproken onze kippetjes van het Holland College, waarschijnlijk toch twee hanen en vier hennetjes groeien goed.
Iedere avond is het toch weer een toer om ze op stok te krijgen, het liefste zitten ze in een hoekje van het nachthok boven op elkaar.
Sinds vanavond heeft Nala ze echter ook ontdekt en dus hebben we de kieren dichtgestopt met gaas, anders hebben we waarschijnlijk morgen geen kippetjes meer in de ren.
De grootste haan, ras sabelpootkriel, oefent al met kraaien vaak om een uur of zeven
Hij stottert nog een beetje, maar het zit te kommen!
Eitjes dat zal nog wel even duren want de hennen zijn nog maar een maand of vier oud.