Vandaag maandag zojuist een afspraak gemaakt met de orthopedische afdeling
van het ziekenhuis in Neufchateau want volgens alle huisdokters had ik al twee weken in het gips moeten zitten,
De scan heeft uitgewezen dat er een breukje zit en ook een scheurtje in de polsgewrichtjes en dat had volgens hen direct gegipst moeten worden: nota bene tot over de elleboog!!!!!!!
Rampzalig dus!
Morgen weten we wellicht meer, hoop dat het allemaal met een sisser afloopt, want dan ben ik dus echt vreselijk onthand.
Nu is af en toe die spalk al een verschrikking, laat staan gips.
Even nog maar niet te veel bij stilstaan er zijn ergere dingen.
Wat uitbetaling aangaat kom ik ook geen stap verder iedereen vertelt een ander verhaal, niemand die duidelijkheid kan verschaffen, dus afwachten!
Voorlopig heb ik een verlenging van twee weken niet werken!
Het wordt dus nu wel tijd dat Wim werk vindt, want anders worden de druiven wel erg zuur.
Ik heb dus gebeld met ANPE (het arbeidsbureau, nou hoeven we daar geen wonderen van te verwachten maar je weet maar nooit) en een afspraak gemaakt, ook gebeld met de wijnboer in Coiffy die voorstelde een dagje vrijwillig proef te komen draaien in ruil voor een maaltijd of een paar flesjes wijn. Zodat hij de sfeer kan proeven en kan zien wat het werk allemaal inhoudt, ze zijn volop met de “ vendange” bezig.
Ik ben er nog niet achter of er nou wel of niet een vacature is, meneer was nogal onduidelijk en ik blijf het toch nog steeds moeilijk vinden te converseren door de telefoon.
Dat het Frans spreken en vooral lezen moeilijk is blijkt ook tijdens het verplicht lezen van
een kinderboek dat Marieke voor Franse les als opdracht heeft, de juf heeft haar toestemming gegeven dit samen met mij te doen. Het tekstverklaren en het beantwoorden van de vragen valt om de dooie dood niet mee!
Het lezen en het goed uitspreken van de woorden, gaat Marieke steeds beter af, maar het begrijpend lezen is voor ons allebei toch een hele klus. Maar je steekt er wat van op!
Voor de totaal onbekende woorden pakken we het woordenboek.
Gisteren verveelde Marieke zich, Wim was driftig aan het snoeien geslagen in de tuin en
Marieke wilde enorm graag gaan vissen. Xavier had het met ons over Andelot daar is een kweekvijver waar je forel kunt vangen, dus wij daarheen.
Het was mooi weer, een leuke tocht en een leuke stek bij een soort vennetje.
We betaalden om te mogen vissen, kochten aas en zochten een plekje. Helaas lagen er veel
bladeren in het water en die bleven natuurlijk regelmatig aan het haakje hangen, de forellen wilden niet bijten. Na drie keer van plekje te zijn verkast en dik 3 uur later had Marieke het wel gezien, ze had gehoopt een flinke vis te kunnen vangen, maar het zat haar niet mee.
Bij de kweekvijver kon je ook vissen en dan betaal je per kilo gewicht van de forel.
Een paar mensen waren daar bezig en hadden al snel 6 dikke forellen gevangen!
Met een maïskorrel aan de haak van haar hengel deed Marieke ook een poging; gevolg was dat de forel met haar dobber en al er van door ging!!!!
De tweede poging met een andere hengel en steviger draad was al vrij snel raak, geassisteerd door een heldhaftige, kordate meneer haalden zij de vis boven!
Bijna twee kilo, vuil aan de haak! Ik had al 13 euro betaald voor het mogen vissen en deze kanjer konden we voor 13 euro meenemen, schoon gemaakt, kop eraf in een plastic zak.
Jammer genoeg ben ik de enige die vis eet ( op Kruimel en Boeffie na), dus restte mij niets anders dan de vis in te pakken en in onze nieuwe vriezer te stoppen, wachtend op een
gelegenheid hem te bereiden en te nuttigen met een paar liefhebbers.
Ik zal eens in de kookboeken duiken voor een mooi recept. Hij blijft maximaal 3 maanden goed dus hoop ik dat we voor die tijd een stel slachtoffers hebben gevonden.
Intussen werkt de oven op volle toeren om de hoeveelheid appeltaarten te garen en ook deze
tot nader order in te vriezen.
Dus heeft iemand zin in forel of appeltaart, meld je bij deze!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten