We genieten van een vreselijk mooi nazomer, ´s nachts koud en ´s morgens mist, maar in de loop van de dag een staal blauwe hemel en een heerlijk, nog steeds, heet zonnetje.
Het mooie weer blijft aanhouden, mede daardoor heb ik weinig behoefte aan
het doen van iets nuttigs, ga er vanuit dat het morgen wel kan gaan regenen en dus profiteer ik er maar een beetje flink van zolang het duurt. Ook natuurlijk vanwege die steeds smeriger wordende gipsarm!
Ik heb me voorgenomen zodra het gips eraf is het huis eens even flink aan te pakken, nu gaan boekjes lezen, thee drinken en veel koekjes eten even voor.
Ook het wijntje bij het eten smaakt nog steeds uitstekend, hoewel van veel culinairs er weinig sprake is gaat zelfs bij macaroni een rood wijntje een beetje sla en een stukje kaas er nog steeds goed in. Helaas doe ik Wim en Marieke daar absoluut geen plezier mee dus is onze maaltijd eenvoudig en vaak toch nog te veel Hollands! (macht der gewoonte) als het aan hen zou liggen is het of pizza of frites, verder verlangen zij niets hoogstaands.
Als ik de verleiding van grote langoustines in de visafdeling niet kan weerstaan zitten ze met afschuw te kijken hoe ik die pel en met heel veel genoegen oppeuzel. Ze vinden het bijna walgelijk!
De gevolgen van het beetje bij beetje toenemen van gewicht kan dus niet uitblijven en als ik ´s morgens mijn bed uit kom voel ik de knietjes tegenstribbelen, alles wordt een beetje stijver en het werd dus tijd daar iets aan te gaan doen.
Bernadette de vrouw van de burgemeester gaat een keer per week naar gymnastiek en dus heb ik me vanmiddag er toe aan gezet om mee te gaan.
De afspraak was dat B. me zou ophalen en het enige wat nodig was waren gymschoenen eventueel een flesje water en een handdoek.
Ze stond keurig om kwart over twee voor de deur en samen met nog een bewoonster van M. gingen we naar Clinchamp. Op naar de Gym.
Een kittige dame ( nicht van de burgemeester al 69 maar ze leek net 50) is de monitrice.
Deze week stond steps op het programma eerst een warming-up toen steps en een korte cooling down. Compleet met muziek.
De groep plattelandsvrouwen is erg divers. Leeftijden tussen de 35 en 70 en een gemoedelijk sfeertje.
Uiteindelijk heb ik, blijkt nu ik weer thuis ben, me een beetje te veel uitgesloofd. Ik bibber inmiddels dik een anderhalf uur later nog steeds van de inspanning, zelfs na een banaan, een liga een een kop bouillon ben ik nog niet optimaal en een beetje licht in het hoofd. Hoop dat het volgende week beter zal gaan.
Wim is vandaag voor het eerst naar Franse les!!! Zal mij benieuwen wat zijn indrukken zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten