Ja, jl vrijdag was ik jarig! Voor de eerste keer op Franse bodem dus! Maar het echte feestgedruis bleef uit! Marieke had aan HG gevraagd haar te assisteren bij het maken van een ontbijtje op bed, maar hij kwam NIET opdagen! Dus regelde ze het zelf, twee biscotjes en een kopje thee. Maar géén kadootjes, géén bloemen niets. Ook niet van Wim, hij was wel naar de Intermarché geweest op zoek naar een nieuwe kamerjas, maar niets gevonden en hij vond het te riskant iets anders mee te nemen! Wat een desillusie en dan te weten dat hij al weken voor zijn verjaardag begint te zeuren over een GROOT KADO!!!!! Maar ik ken mijn pappenheimers intussen en had dus enige tijd geleden in een tijdschrift een enige, hele bijzondere grootvaders klok gezien en die via internet kunnen bestellen, met het idee dat als ik niets zou krijgen ( wat hebben moeders toch een instinct, hè!) dat ik dan toch iets had om uit te pakken. Nou gelukkig dus maar.
Uiteindelijk heb ik het grootste gedeelte van de dag in bed doorgebracht, voelde me niet lekker, last van maag en darmen. Heb nog wel twee appeltaarten gebakken, maar de buren afgezegd. Toen GvB kwam hebben we gezellig thee gedronken en ze verraste mij met een prachtig boek over chocolade, Marieke kreeg een doos met knutselmateriaal ook erg leuk, begon meteen.
´s Avonds kwamen R en N nog even langs en genoten van de taart.
De hele week was ik via internet op de hoogte van de ontwikkelingen omtrent het vinden van de auto met het stoffelijk overschot van een achterneef van mij van 21 jaar oud die sinds april 2007 was vermist. Het hield/houdt me enorm bezig en heb zelfs overwogen om naar Nederland te gaan voor de begrafenis aanstaande dinsdag. Helaas kan ik met niemand meerijden en de treinreis kost een lieve duit, die we op dit moment ook niet echt kunnen missen, aangezien er maar een salaris(je) binnenkomt dus heb ik in overleg met een nichtje besloten om een brief te schrijven en een bos bloemen te sturen naar het uitvaartcentrum. Zijn we de eerstvolgende keer in Nederland dan ga ik hen persoonlijk bezoeken. Op dit moment worden ze overspoeld door de media op een akelige manier en zet oa de Telegraaf de jongen in een heel lelijk daglicht. Vreselijk voor de ouders als ze er zo´n mediacircus van maken en zij met zo´n verlies /ver-
werking moeten dealen! Het zal je maar overkomen!
Marieke´s vakantie is (gelukkig) voorbij! Ze zat aan de computer vastgeplakt en had er weer heel erg veel moeite mee om dan te stoppen, hield zich NIET aan afspraken met veel onenigheid ten gevolg, echt vervelend weer. Ze zegt maar steeds hier niets te doen te hebben en moppert over dat K Maisoncelles! Maar ze kan zich zonder computer niet amuseren. Er zijn vreselijk weinig leeftijdsgenootjes in de buurt en ik zie danook enorm op tegen haar zomervakantie. Ze wil niet naar een vakantiekamp, gaat zich dus vast en zeker enorm vervelen en als we niet uitkijken alleen maar achter HABBO zitten. Wat dat aan gaat zou het misschien wel fijn zijn als zij op de een of andere manier betrokken kan worden bij het werken op de camping. Natuurlijk wèl in overleg met de eigenaar, anders krijg ik misschien problemen en dat is het laatste wat ik zou willen. Ik ga ook nog informeren bij de zeilschool die ernaast zit, misschien kan ze daar een cursus volgen en is ze onder de pannen en ´s avonds gewoon weer thuis, want dat is het hele eieren eten ; ze wil niet ergens anders slapen. Hooguit bij MC. Ook zal ik erachteraan gaan wie in de vakantie in de buurt blijft, vrees echter dat de meeste klasgenoten op vakantie zullen gaan of bij familie gaan logeren. Alleen thuis blijven, als Wim en ik werken, is géén optie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten