Na uitvoerig overleg met Marieke hadden we besloten ook deze keer beter zonder haar heen en weer naar Nederland te rijden, zo´n weekend vol verplichte bezoekjes is niets voor haar en veel te vermoeiend. Achteraf blijkt een weekend in G. bij de fam. N ook supervermoeiend voor haar te zijn en bij thuiskomst in M. was ze weer even flink dwars en kon zich niet vermaken. De klacht:" ik verveel me" begint ons zo langzamerhand wel flink zorgen te baren want ze heeft straks maar liefst dik 9 weken zomervakantie en wil NIET naar een of ander vakantiekamp of zo! Hoe gaan we dat in vredesnaam oplossen?
We vertrokken donderdag nadat we haar bagage in G hadden afgegeven. Het was druk op de weg en we strandden in een megafile die naderhand veroorzaakt bleek te zijn door een protestactie van weggebruikers en een aantal tractoren die het niet eens zijn met de brandstofprijzen! logisch want het rijst echt de pan uit, ook hier in Frankrijk zijn de diesel en benzineprijs elkaar aan het inhalen. Het verschil met Luxemburg wordt ook steeds kleiner. Maar goed uiteindelijk viel de reistijd toch wel weer mee. Als eerste deden we onze boodschappen bij onze "eigen" Bas in Schiedam, het karretje zat al snel vol met de benodigde "heimweesnacks" w.o. hagelslag, pindakaas, ontbijtkoek ed. Toen nog even batterijtjes in mijn horloges bij de Chinees slechts 1 euro per stuk! en een broodje varken gegeten bij Kong. Vanuit het centrum langs Manon, mijn moederdaggeschenk opgehaald: een klein schattig olijfboompje en even bijgekletst. ( zo verrassend om te zien dat haar huis nu echt een gezinnetje huisvest want zo leeg en kaal het in het begin was, zo huiselijk vol is het nu!), toen via de bloemenwinkel naar oma A. die was blij verrast ons te zien we gingen naar haar kamer en daar zetten we een kopje thee en probeerden een gesprek aan te knopen, dat is erg moeilijk het zijn veel losse flodders en je merkt dat ze toch erg veel moeite heeft met het plaatsen van dingen. ( volgens de verzorgster gaat ze harder achteruit dan menigeen denkt, ze is onderzocht en daaruit bleek dat ze toch steeds verder dementeert, triest dus) Ze begrijpt onze verhuizing nog steeds niet. Daarna naar Maassluis waar we weer heerlijk bij T. hebben mogen slapen. Wat een gastvrijheid, echt heel fijn.
Vrijdagochtend lekker op ons gemak ontbeten en toen naar Delft, voor een bezoekje aan tante Corrie. Haar kamer ruikt niet fris meer, ze wordt erg incontinent dus even lekker met de spuitbus rondgegaan en de deur op een kier gezet. De verzorgsters zijn zo aan die lucht gewend dat ze dat vast niet meer ruiken. Ons valt het des te meer op. Tante Cor is forever strong lijkt het, ze blijft toch (haar leeftijd in acht nemend:93) helder, stelt vragen, blijf ondeugend en is belangstellend. Het blijft voor mij nog steeds een verademing om te zien hoe anders zij is, vergeleken met mijn moeder. Een enorm verschil en dat uit één nest! Even naar Hornbach en toen terug naar Maasluis voor de bezoekjes aan oma Bos en vader Kees. Toen E en H gebeld en we werden uitgenodigd te komen eten; Wim's verzoek patat en hamburgers werd gehonoreerd. Het was stikgezellig en samen met hen nog even de kas van school in geweest en planten meegenomen, heerlijk zoveel keus en wat jammer dat we niet meer mee konden nemen! Moeten toch echt iets met D gaan regelen voor volgend jaar er is hier echt handel voor en dan is het een leuk centje bijverdienen. Al met al werd het een latertje. Zaterdag via de Turkse kwartel-handelaar in Dordrecht, waar we erg veel moeite hadden om een keuze te maken en uiteindelijk met 5 dwergkarteltjes kochten, naar F teruggereden. Natuurlijk bij de grens Luxemburg/Frankrijk aangehouden door de douane. Maar toen we vertelden ieder aan zijn kant van de auto, dat we slecht even op familiebezoek waren geweest en planten hadden gekocht, mochten we zonder verder uitpakken of doorzoeken van de auto gelukkig doorrijden.
Thuisgekomen had alle beestenboel het overleefd, Perusse nergens te vinden en bleek het drie dagen alleen maar geregend te hebben, wij hadden het gelukkig droog gehad. Zondag alle planten een plek gegeven, het huis is een bloemenweelde: heerlijk om te zien. En blij om weer
"thuis" te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten