Disal, de supermarkt op wielen.......

Jl vrijdag was ik op het hoofdkantoor van de firma van de (zoals wij het inmiddels hier thuis noemen) "HAPKAR"! Omdat de bazin zeker wil zijn van mij, mijn kunnen en mijn motivatie moest ik vandaag en mag ik morgen nog weer mee op pad met meneertje M. Dus gisteren op de foire van MlR een lekkere polarfleece gekocht; om het in ieder geval maar niet koud te hebben. En vanochtend dus om 8.30 uur bij hem ingestapt. Het was erg mistig en flink fris het had in sommige laaggelegen dorpjes zelfs al gevroren! Dit keer dus een flinke tournée die uiteindelijk tot kwart voor vijf zou duren. Het is het einde van de maand dus iedereen die op rekening koopt moest vandaag afrekenen. Nou er kwamen aardige bedragjes binnen!!!!!! Veel klanten vragen direct of ik degene ben die het gaat overnemen, en daar zit 'm nou net nou de kneep! Er is nog helemaal geen zicht op wanneer dat zou kunnen gaan gebeuren. Vervelend genoeg, want als de dame, om wie het allemaal spant, zich niet voor de volgende periode ziekmeldt dan heb ik maar een pas op de plaats te maken en dat kan ik me eigenlijk niet permitteren. Dat zou minstens 5 weken zonder salaris zijn! En dat terwijl het Office de Tourisme van Langres me al per 1 oktober had kunnen gebruiken. Dus wat is wijsheid, kan Disal me de garantie geven dat ik daadwerkelijk bij hen in dienst kan komen? Ik neem morgen aan het einde van de dag kontakt op met de bazin, een jonge vrouw die na het dodelijk ongeluk van haar vader (de stichter van het bedrijf) het bedrijf heeft overgenomen. Ze moet hoop ik kunnen begrijpen dat ik niet zo in onzekerheid kan blijven afwachten. De meeste klanten zijn mensen op een zekere leeftijd en zijn blij even een praatje te kunnen maken, want soms is die hapkar het enige waar ze de deur voor uit komen. De grootste omzet zit in de diverse soorten kaas en desserts, maar er is van alles te koop: worst, vlees, vleeswaren, kruideniersartikelen, eieren en fruit. Het vinden van de juiste prijs is nog niet gemakkelijk, maar alles heeft z' n tijd nodig. Na de lunch nam ik het stuur over! Het is een redelijk grote semi vrachtwagen ( waar je nog net met een B rijbewijs in mag rijden) en het is wennen aan de breedte van de kar, de hoogte en natuurlijk de smalle wegen. Af en toe moet je op een erf keren en dat is ook een kwestie van wennen. In een klein plaatsje hier niet al te ver vandaan moest ik dus keren, meneertje M wees me waar ik dat het beste moest doen, dus ik in z' n achteruit maar................ net iets te ver en dus ging het achterwiel in de berm en jullie raden het al, die was zacht! De kar weegt een heleboel ton dus even eruit draaien dat was eenvoudig gezegd maar niet eenvoudig om te doen. Gelukkig heeft het ding achterwielaandrijving en met veel gas lukte het, maar het stonk daarna flink van het maken van erg veel toeren! meneertje M was even net zo over z' n toeren als de wagen! maar gelukkig zakte zijn adrenaline vrij snel en konden wij onze tournée vervolgen zonder enige schade! Morgen dezelfde route als vorige week, maar we moeten morgen ook tijd gaan besteden aan het werven van klanten want een beetje tournée moet minstens, ja schrik niet, 10 mille per maand opbrengen anders is het voor D niet rendabel en dan sta je dus na een x aantal maanden op straat! Een contract is 35 uur per week alles wat je meer doet wordt niet betaald maar boven de 10 mille krijg je provisie bovenop je basisloon. Het enige waar ik nog tegen aanhik is de winterperiode want de routes zijn over het algemeen wel veelal binnendoor. Maar voorlopig dus nog even een pas op de plaats.