Hier zit ik, brak achter de computer. Ik heb een kater zonder het gebruik van alcohol! De eerste avond zit erop, het viel niet echt mee; het bezoekersaantal viel voor JP tegen, ik vond 11 tafels in het restaurant bezet een hele klus; hij niet hij vond het een makkie. Ik was keurig op tijd, hij kwam te laat. Hij was de Slowaakse meisjes weg wezen brengen naar de bus die hen in ca. 20 uur naar Slowakije terug moet brengen. Had het er niet gemakkelijk mee want na 3 maanden met elkaar is het voor hem dus even wennen ook aan mij! Hij liet me wel even duidelijk weten dat ik de gasten nu niet hoef te animeren, het zijn weliswaar klanten maar het gaat nu om omzet!!!!!
Hij heeft me even snel uitgelegd hoe ik de kassa moet bedienen, dat valt wel mee wijst zich eigenlijk vanzelf. De tafels dekken ook geen punt, de bar dat vergt wel even een beetje uitleg en
bier tappen dat kan ik nu best wel aardig. Verder moet ik alles nog even vinden; wat staat waar enz. Maar dat komt wel goed. Maar dan de keuken en vooral de CHEF vond hem al nooit zo sympa, maar nu als chef is hij nog erger. Een grotere mopperkont bestaat er volgens mij niet!
Ik kreeg uitleg over het vasthouden van de borden en het doorgeven van een bestelling en waar de bonnen heenmoeten. Het lastigste is nog even de nummering van de tafels (niet echt veel logica) en dan weten aan wie wat uit te serveren. De borden zijn (zoals het hoort) heet, dus voorzichtig zijn en zeker er niet mee vallen! Het is allemaal goed gegaan. Kreeg zelf tegen tienen een pizza, naar keuze, die ik aan een tafeltje heb opgegeten, ik had best trek dus het smaakte wel. Aan de bar kwamen een stel vrienden van JP ongeveer de hele avond hangen en teren op 1 colaatje, ze gingen vijf minuten voor sluitingstijd, gelukkig, weg. Toen moest er nog afgewassen, opnieuw ingedekt, stoelen op de tafels,geveegd, gedweild, bar netjes, afwasmachine leeg, al met al een heleboel klussen. Ik had het wel gehad en JP gaf me toestemming om te gaan. Ik was de enige auto op de weg, in het aardedonker maar was ruim 30 minuten later thuis. Wim had gewacht en ik ging doodmoe naar bed, kon niet slapen en was nog niet uitgerust toen de wekker ging om Marieke naar school te helpen, zij had de nieuwe wekker (van de rommelmarkt gisteren, samen met een tweedehands drumstel!!!) niet af horen gaan, foutje van Wim volgens haar die eraan gezeten had. Dus ik was blij dat ik mijn wekker wèl had gehoord, haar de deur uit geholpen en snel terug naar bed. Om half tien werd ik wakker door mijn eigen mobymuis! nog steeds toe aan een gezonde nachtrust: toch de dag maar begonnen en nu haasten om op tijd te zijn voor de gym. Geen zin maar misschien wel lekker voor een stram lijf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten