vrijdag 31 oktober 2008

Even aan je moeder vragen!

De laatste keer lunchpauze in Langres, ik had aan een collegaatje gevraagd om me een kleine rondleiding te geven door de stad, want zij weet veel van de geschiedenis; helaas is van uitstel,
afstel gekomen want ze vertrok vanmiddag om 12 uur zonder er verder een woord over te zeggen, dus heb ik het maar zo gelaten! (ze had er blijkbaar, achteraf gezien, geen zin in) Dus maak ik mijn tijd vol met een blogje, ook leuk. Gisteren in een 2 minuten praatje-pot met de directeur bleek dat mijn werk en collegialiteit enorm is gewaardeerd en dat ik als het op de hapkar niets wordt altijd mag solliciteren en hij me wellicht zo nu en dan op free-lance basis wil raadplegen voor vertaalwerk, prima dus! Je krijgt hier nooit een getuigschrift dat is wel jammer, maar alleen zijn referentie is al mooi zat.
Gisteren na mijn werk in de natte sneeuw naar huis gereden, blij dat ik weer veilig thuis was, maar Marieke had een uitnodiging voor een feest en dus moest ik haar nog wegbrengen. Ze had twee vriendinnen op bezoek gevraagd die middag, die door een moeder opgehaald zouden worden, die arriveerde 1 minuut later. De meiden hadden echter bekonkelefoest dat het leuk zou zijn mee te gaan naar het feest, dus een smeekbede of het mocht, was het gevolg. De moeder gaf na enige overpeinzing toestemming en dus werden er door Marieke 3 pyjama's uit de la gevist, maakten ze zich nog even snel op, werd er volop van kleding gewisseld, nog snel een hap lasagne naar binnen gewerkt en of we maar ff konden gaan!!!!!! Het bleek nog een eind rijden te zijn, 35 km, en de drie op de achterbank, intussen smsjes aan het versturen, wisten geen achternaam of telefoonnummer van degene die ze had uitgenodigd, geen adres waar het feest plaatsvond en dus was het gevolg dat ik het dorp wel 5 keer heb rondgereden en niet wist waar ik heen moest, ze bleven kwekken en toen ik tot twee keer toe een tegenligger probeerde te laten stoppen en die vol gas er vandoor gingen, had ik het helemaal gehad!!!!!! Een beetje op van de tocht door een stikdonker bos in de natte sneeuw ben ik uit de auto gestapt en heb bij een willekeurig huis aangebeld om te vragen of zij me verder konden helpen. De heer des huizes stond net op het punt om te vertrekken en zei dat hij wel voor me uit zou rijden; wat een opluchting!
We vonden dus de feestzaal, de meiden stapten uit en bleven voor de deur staan, durfden dus blijkbaar niet echt naar binnen, of ik maar even wilde checken of het het goede adres was!
Ik liep het grote bordes op, deed de deur open en een paar meiden kwamen zwaar opgewonden naar buiten, een viel Marieke dermate overdreven om haar nek dat ze samen plat achterover van de trap vielen, het meisje plat op haar rug en Marieke er bovenop! Een enorme smak! op de stenen straat!!! ( ze zei toen ze opstond dat het wel ging ?) Er waren een stuk of 15 pubers aanwezig, kenden bijna allemaal Marieke en de twee vriendinnen uit G. stonden er een beetje verlegen bij. Ik heb ze achtergelaten, geen idee of het goed is gegaan, ze sliepen bij een tante en die brengt Marieke als het allemaal goed gaat vandaag weer naar huis , dus ben benieuwd hoe het is geweest. Toen moest ik nog die akelige donkere weg terug naar huis, alleen en intussen al dik anderhalf uur verder!!!! balen dus! Onderweg een paar keer opgeschrikt door vossen en herten, biddend dat ik er geen een op de moterkap zou krijgen. Kramp in mijn kaken van de spanning. Nee dat doe ik niet nog een keer en Marieke moet de eerstvolgende keer er voor zorgen dat ze alle gegevens van te voren verzameld en dan mag ze het van mij met alle liefde even aan haar vader vragen!!!!!!!

Geen opmerkingen: