Normaal gesproken zou ik nu al de deur uit zijn ware het niet dat er dit weekend nogal wat sneeuw is gevallen ( en dat in de novembermaand, dat voorspelt niet veel goeds voor deze winter!) en ik op aanraden van Snorrewiets het vertrek nog even uitstel! Eigenlijk zou hij me deze week vergezellen om te kijken of er nog e.e.a. valt bij te schaven; maar hij belde een minuut of 10 geleden met de mededeling dat ook hij door de sneeuw liever in de Vogezen bleef en misschien morgen komt. Dus heb ik even tijd voor mijn blog. En intussen kan het vlees in de hapkar een beetje ontdooien want ondanks de tijdschakelaar heeft het koelsysteem toch te hard gewerkt en nu is dus vlees en vis stijf bevroren. Dat is vervelend, maar het is niet anders.
De vorige week, helemaal alleen op stap is best goed gegaan, al zeg ik het zelf, niet qua omzet, die was ronduit belabberd, maar het vinden van de adressen en de gehuchtjes gingen me redelijk goed af. De kontakten met de klanten zijn over het algemeen heel plezierig: sommigen zijn erg geïnteresseerd in het hoe en waarom verlaat een mens in vredesnaam zijn geboortegrond! En het gerucht dat de Nederlandse regering dat soort activiteiten stimuleert met een oprotpremie is ook hier doorgedrongen!!!! Jeetje als dat eens waar geweest zou wezen!!!!!!!!!!
Nee, we moeten het zelf verdienen en lang niet zo eenvoudig als in Nederland, dat hebben we nu wel in de gaten. (ook in het programma van Ik Vertrek en Het roer om, zie je dat veel echtparen dachten het rustiger te krijgen, maar vaak werken ze dubbel zo hard voor heel wat minder)
Maar er staat nog steeds veel positiefs tegen over;vooral minder stress! Ik ga niet zitten klagen hoor, we hebben er tenslotte zelf voor gekozen, toch???????? En voor wat het geld verdienen met het rijden op de hapkar, het is gewoon verdomd jammer dat ik in de winter hier aan begin ik ben met sneeuw en ijzel geen held achter het stuur. JL. zaterdag moest ik Marieke ophalen in B. toen er inmiddels al een centimeter of 5 was gevallen, er wordt niet gestrooid en dus was het echt een hele vervelende klus om daar te komen, halverwege stopte ik, ik deed niets anders dan het sturen corrigeren en glibberde over de weg ( de winterbanden liggen nog in de stal!) een tegenligger stopte om te vragen of het wel ging en adviseerde gewoon rustig aan door te rijden. Ik heb Marieke gebeld en gevraagd of ze alvast richting de bakker in het dorp wilde lopen want zij was op het topje en daarheen is flink steil en dat zag moeders niet zitten! Wat was ik blij dat ik de bebouwde kom van M. weer zag. Het holletje voor het huis kon ik niet op, Wim ook niet. dus de auto's beneden laten staan. En nu dus straks toch erop uit, het dooit wel maar ik heb geen idee hoe het op de binnen weggetjes zal zijn en die kar is log, dus nog maar even wachten.
Vrijdag heb ik ook nog een goede daad verricht: Bij een gehandicapt echtpaar, dat ik vorige week met pijn en moeite had gevonden, na navraag, zat de mevrouw in haar rolstoel en wilde op de postoel maar het lukte haar niet, meneer met looprek kon haar niet helpen en dus heb ik ven voor thuiszorghulp gespeeld, haar luier laten zakken, haar op de postoel gezet, intussen de boodschappen gehaald en haar weer geholpen met opstaan, zelf veegde zij haar billetjes af, en toen weer in haar rolstoel gehesen. Meneer zou later de grote boodschap wel opruimen!
HUMANITAS/THUISZORG is er niets bij!!!!!!!! Maar dat stukje hulpverlening daar doe ik niet moeilijk over, je zal zelf maar in zo' n situatie verkeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten