Wat een pestdiemist!!!!

De maand november in de hapkar zit erop! Het is omgevlogen. De afgelopen week onder allerlei weersomstandigheden, maar vooral heel veel mist. En ik als optimist dacht iedere keer: "ach het trekt wel op die mist" maar na een paar uur rijdend veranderde die gedachte in:"wat een pest die mist!" Maandag was er nog veel sneeuw op de weg en ben ik wat later van huis gegaan. Dinsdag mist en flinke nachtvorst, dus dat was krabben. Woensdag weer mist, donderdag de langste dag van de week, eerst dik anderhalf uur rijden richting Epinal met heel weinig zicht en dan daar allerlei gehuchtjes en dan weer dezelfde route terug. Dit is wel de dag met de hoogste omzet! Alletwee de hindernissen dit keer zelf genomen, dus applaus voor mezelf want het is me gelukt, in z' n achteruit de berg op met obstakels links en rechts!!!Eenmaal thuis is er ook de levering van de bestelling en dat is ook nog een flinke klus. Maar ik heb heel veel hulp van Marieke, die in ruil voor een zakcentje en iets lekkers alle spullen in de koelkasten stopt. Dat scheelt een slok op een borrel. Vanochtend weer dikke mist maar het is allemaal weer goed gegaan. (gelukkig). Omdat het eind van de maand is rekenen veel klanten ook hun kredieten af, dus ook dat tikt lekker aan. Al met al had ik deze week een omzet die beduidend hoger was dan de eerste week alleen. Denk dat de klanten (logischer wijs) eerst even de kat uit de boom hebben gekeken, maar geloof dat ik wel wordt geaccepteerd. Heel veel klanten zijn nieuwsgierig en vragen tussen een pakje boter en een kilootje kaas toch even waar ik vandaan kom. Gisteren toen ik het best koud had, ondanks thermoshirt en 4 laagjes kleding, nodigde iemand me uit voor een kopje koffie; jammergenoeg drink ik dat niet en helaas bood ze me niets anders aan! Toen ik heel nodig naar het toilet moest en aan een klant vroeg of ik naar het toilet mocht kreeg ik een aantal zelf gebakken koekjes toe + het recept en de speciale bakvorm! (volgende week graag weer teruggeven). Vandaag kwam ik onderweg een dorpsgenoot, boer van beroep, tegen hij stopte langs de kant, opende zijn deurtje en zei:" Hé, heb je het naar je zin?" en ik kon volmondig Ja zeggen. Het is (ondanks sneeuw, mist ed) erg leuk om te doen. Snorrewiets belde om 21.00 uur nog even op om te zeggen dat de dame in kwestie nog 1 maand in de ziektewet blijft dus tot 31 december vervang ik, dat staat vast. Heb wel om een contract gevraagd ook al is het er voorlopig een voor bepaalde tijd!