Ja, dat dacht ik toen ik me vanochtend inpakte om met de hapkar eropuit te gaan! Thermo ondergoed, polarfleece, mijn crocs-moonboots, twee paar sokken en mijn charmante "kruimeltje"pet! Maar toen ik, nadat ik de ruiten had schoongekrabd, op pad ging en de klep opende bij de eerste klant, viel het toch weer even zwaar tegen! Het had weer minstens min 13 gevroren, de toonbank, de artikelen, de perspexplaten alles zat onder het ijs! En dan een ham van 7 kilo, die bevroren is, optillen en snijden; dat is een hele koude aangelegenheid. Tot overmaat van ramp: ook dit keer weer een weegschaal/kassa die het niet deed! Volgens Wim komt dat ook door de kou, de accu ontlaadt dan. Ik ben dus deze morgen flink met mijn hoofdrekenen aan het stoeien geweest (wel goed hoor voor die grijze cellen) maar het wegen lukt dus niet en dus heb ik af en toe maar geschat hoeveel gram het ongeveer zou zijn! Een klant ging heel lief de weegschaal uit zijn huis halen: kwam ie terug met een personenweegschaal met een vies stukje blauw tapijt erop! Helaas zo' n apparaat weegt niet onder 1 kilo en al helemaal geen grammen, dus die heeft ie maar weer naar binnen gebracht! hihi
Verder veel vriendelijke woorden, maar weinig te verkopen; ik had niets besteld dus heb ik ook weinig te verkopen, veel wat al op uiterste datum is en veel dus gewoon bevroren! zelfs de eieren, nooit geweten dat die dan dus gewoon uit hun schaaltje knappen, een vieze boel.
Heb nu even een stuk kwarktaart zitten eten (van over de datum koekjes en over de datum kwark, maar wel erg lekker!) en intussen laadt de weegschaal zich hoop ik weer op zodat ik straks nog even langs twee goede klanten kan die ik vrijdag niet heb kunnen bedienen.
En dan weer snel naar de kachel, die ons een aardige hoeveelheid granules per etmaal kost nu het zo koud is, maar iedereen klaagt steen en been over zijn stookkosten! De lading granules die we in november kochten is bijna op, dus dat is wel een kostbare aangelegenheid. Voor Wim ben ik een mutsje à la Harry Slinger aan het breien, hij heeft het op de boerderie koud aan zijn kale koppie, dus had hij die van Marieke gepast en dat beviel wel, de spartapet kriebelt hem te veel. Vanavond even de laatste toertjes en dan kan die morgen hip op pad! En dan maar hopen dat die strenge vorst wat zal gaan afnemen, alhoewel veel boeren (en die kunnen het weten) zeggen dat we er nog wel tot en met februari mee te maken zullen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten