In de lappenmand,

Ik moest nodig zeggen :bonne année, bonne santé! Het nieuwe jaar is voor ons drie nou niet echt zo geweldig begonnen, we zijn alledrie sinds oudejaarsdag in de lappenmand! Marieke begon met hoesten, toen kwam Wim bevroren en in en in wit terug van de boerderie en ik werd vrijdagnacht rillerig wakker en had keel-hoofd- en buikpijn. Met Wim donderdag (nieuwjaars-dag) nog naar de dokter gegaan, hij heeft de echte griep en daar is behalve paracetamolletjes niet veel aan te doen, volgens onze huisarts slechts warmhouden en uitzieken. Nou en dat liet hij zich geen twee keer zeggen! Zoals veel mannen is ie heel zielig, wil veel aandacht en klaagt wel maar draagt nauwelijks! Het liefste een belletje naast zijn bed en maar zuchten, kreunen en steunen! Inmiddels is hij tot de conclusie gekomen dat wij, als stadsmensen, deze plattelandskoude niet kunnen trotseren. Volgens hem gaan we dat zeker als we ouder worden niet volhouden! Hij weet ook sinds van de week dat sinds hij 40 is geworden het slechter met hem gaat, zijn lijf werkt tegen. Hij herhaalt maar steeds dat we een foute keuze hebben gemaakt en dat we beter naar Spanje hadden kunnen verhuizen, vroeger sprak hij Spaans met zijn buurjongens die afwisselend in Maassluis en Murcia woonden. Ik heb hem gezegd dat zodra hij vloeiend Frans spreekt ik het in overweging zal nemen, maar beloof niets. Ik heb zo' n lichtblauw vermoeden dat dat dus nog wel een paar jaartjes kan gaan duren. Voorlopig spreekt hij Frans, zoals een Rotterdammer tegen een Turk spreekt: " ik jou niet begrijpen" We moeten zo langzamerhand wel voorzichtiger zijn, want hij verstaat inmiddels al wel het nodige.
Nu heeft hij dus ziekteverlof tot en met woensdag en nadat we vanmiddag samen terug zijn geweest naar de huisarts en we allebei antibiotica hebben gekregen, zal het hopelijk beter gaan. Vandaag heb ik niet gewerkt, snorrewiets nam de rit van me over, het sneeuwde flink vanochtend dus ik was er niet rouwig om. Morgen blijf ik nog thuis en kijk woensdag hoe het gaat, ik zal de klanten proberen te bellen en hen tekst en uitleg geven. Mijn vertaalwerk voor het office heb ik gelukkig klaar. Het inventariseren van de hapkar was een gigaklus, ze hadden me verteld dat dat ongeveer twee en een half uur in beslag neemt; nou bij mij niet. Ik ben bijna een dag ermee bezig geweest, heb wel tegelijkertijd schoongemaakt en opnieuw de schappen ingericht. Tot overmaat van ramp bleek de transformator van de weegschaal gebroken dus moest ik het wegen van de vleeswaren en de kaas nog een dag uitstellen en kwam mijn vrije vrijdag dus te vervallen. Helaas moest ik dus de rit van donderdag naar de vrijdag verzetten, want woensdag oudejaarsdag was het een en al ijzel op alle wegen. Ik ben er dus niet op uit gegaan heb diverse klanten in de vogezen gebeld en iedereen raadde me af om me op de weg te begeven; gevolg ik kon oliebollen bakken en alvast een start maken met het tellen. Uiteindelijk heb ik ca. 60 oliebollen gebakken en een groot gedeelte daarvan uitgedeeld aan de diverse buren. Zelf hadden we niet echt veel trek dus heb ik een gedeelte in de vriezer gestopt. Het werd al met al een oudejaarsavond van lik me vessie want we lagen om 10 uur in bed: ziek zwak en misselijk.