21 maart; LENTE!

Volgens de kalender is vandaag de Lente begonnen! Dus nam ik dankbaar de uitnodiging aan van een klant. Zij hebben de traditie om dan narcissen te gaan plukken in het bos en doen dat altijd met de gehele familie en er gaat een gezamenlijke maaltijd aan vooraf. Helaas vond Marieke het idee niet zo geweldig en wilde zij liever thuis blijven. Gelukkig kreeg ik Wim wel mee. Dus compleet met een appelcake, wandelschoenen en een dikke trui ( het is nl. nog steeds koud) gingen we om kwart voor twaalf op pad. Mooi weer, strak blauwe lucht. Daar aangekomen bestond het gezelschap uit 18 personen dus een lange tafel en heel heel heel veel eten. Er werd gelachen, gedronken en veel gesproken, maar het was gezellig en het eten erg lekker. Toen alle cakes en taarten waren gegeten gingen we met een aantal mensen op pad. Nooit geweten dat er in het wild zo ontzettend veel narcissen groeien. Helaas volgens een aantal liefhebbers beduidend minder dan vorig jaar, volgens hen zag het toen echt overal felgeel. Toch konden we er veel plukken. Iedereen had flinke bossen, zelf een hele grote mand vol. Nu we thuis zijn heb ik ze, net zoals iedereen doet, in vaasjes in de vensterbank gezet om er langer plezier van te hebben, binnenshuis verwelken ze erg snel. Het was een pittige wandeling maar in het bos was het aangenaam en zeker niet koud. Terug gekomen bedankten we hen voor hun gastvrijheid, werden meteen genodigd voor de 8ste mei, dan is er weer iets te vieren, en gingen terug naar huis. Marieke had al die tijd alleen gezeten en dat is toch geen prettig idee! Afgelopen week niet veel bijzonders gebeurd, behalve dan dat ik donderdag op mijn rondje in de Vogezen door meneer J ( mijn vaste sanitaire stop) gemaand werd om uit te stappen. Hij stond me al op te wachten! Ik had nl. een kaart gestuurd aan zijn vrouw die een hersenbloedinkje had gehad en dat had me wel een beetje getroffen, ze zijn altijd zo vriendelijk, dus dat kaartje kwam recht uit het hart. Hij viel me meteen in mijn armen en met dikke tranen bedankte hij me, haalde de bewuste kaart uit zijn broekzak en zei dat hij het zo fantastisch vond dat ik haar die kaart had gestuurd. Vrouwtje zelf was godzijdank weer thuis, alles ging goed, geen nadelige gevolgen, moet wel rustig aan doen, ook zij gaf me een paar dikke klapzoenen en zette alvast het water op voor de thee! dat soort dingen doen een mens goed! Wim had het deze week moeilijker er zat weer enorm veel tegen en daar wordt hij niet echt zo blij van!