Dankzij een soort van marktplaats maar dan op Franse leest geschoeid, hebben wij onze brakke Peugeot kunnen verkopen en waren we driftig op zoek naar een vervangend vervoermiddel. Het is nl. echt zwaar ongemakkelijk om het allemaal met 1 auto te rooien! Het klinkt een beetje snobistisch want het bezitten van twee auto´s betekent weliswaar: twee keer verzekering en twee keer tanken en dat loopt in de papieren, maar we hebben het nu een maand of drie aangekeken en het went dus niet! De mobylette liet het ook al een paar keer afweten en dat was dus compleet afzien voor Wim, die moest al duwend met een geblokkeerd achterwiel weer terug naar de boerderie om vervoer naar boven te regelen! Het is en blijft natuurlijk een oud beestje, dus ja........ Ik had dus de afgelopen weken al hier en daar rondgebazuind dat we zoekende waren naar een oud wagentje, liefst een Renaultje 4 of een C15 zoals we ooit hadden. Wim keek dagelijks op internet en in alle kranten; maar de meesten waren of te duur of veel te ver weg van hier. Totdat....................................
een van mijn klanten van mijn vrijdag tournée me attendeerde op het bestaan van een Renaultje 4 bij een van de buren (ook een klant) dus ben ik op mijn vrije zaterdag in burger weer naar haar toegereden en daar heel bescheiden een visje uitgegooid of zij eventueel er over had nagedacht die Renault te verkopen. Ik heb haar overleden man gekend en wist dat het wel wat gevoelig lag allemaal, maar toch. ( deze mevrouw is overigens die van de po stoel uit een blogje uit het verre verleden ) Ze keek me verrast aan en zei dat het wel heel toevallig was dat zij er nog een hadden staan en wie me dat had verteld. Uiteindelijk was ze wel in voor de verkoop maar ze wilde eerst nog met haar schoonzoon en dochter overleggen. Dus ik opgewonden naar huis, Wim was er wel voor te porren en zo gingen we die zondag nog even bij haar langs en hebben we de Renault uit de stal gereden, helaas zat er geen accu in dus moesten we in de loop van de week nog een keer terug, schoonzoon heeft er veel verstand van dus met behulp van startkabels kreeg hij het beestje aan de praat. Het motortje liep als een trein! Hij zit zwaar onder de zwaluwenkak en is vies van binnen maar daar kunnen we wel aan poetsen! Hij is sinds 11 april 1985 op de weg, heeft slechts 77000 km gereden en we kopen hem voor een net prijsje. Als het goed is, gaat Wim hem aanstaande donderdag met OB naar het keuringstation brengen. In eerste instantie konden ze het kentekenbewijs nergens meer vinden, maar gelukkig was dat bij ons tweede bezoek toch boven water. Dat scheelt hen een hoop rompslomp! Dus binnenkort tuffen we weer door la campagne met een authentiek wagentje, als het allemaal meezit.
Jl. zaterdag hebben we overigens Marieke ( ze gaat op collège over van 5 naar 4!) opgegeven voor brommerrijles bij de autorijschool, ze heeft op collège haar attestation gehaald en nu dus alleen nog een formatie nodig van 5 lesuren op een autorijschool. Ze zal haar best moeten doen met de theorie en dan haalt ze hopelijk haar brommercertificaat! Mag zij dus legaal ook op de mobylette, nadat die eerst goed wordt nagekeken! En vanaf dat moment zijn we dus alledrie weer mobiel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten