Verwennerijen,

Als ik het me goed herinner schreef ik al eerder een blogje over het feit dat ik soms vreselijk verwend wordt door mijn klanten. ( Toen onder het kopje een vliegende kraai vangt altijd wat!)
Het is de laatste weken weer echt raak. Bijna dagelijks kom ik thuis met van alles en nog wat.
Een fles eau de vie van mirabellen, een recept van crème de cassis en een fles om uit te proberen. En nu iedereen volop oogst vanuit zijn of haar moestuin is het een en al boontjes wat ik meekrijg, kersen toen het kersentijd was, valappeltjes voor appelmoes, kroppen sla, dagelijks heb ik wel iets in een doosje of zakje achterin liggen. En dan mag ik vooral de heerlijkheden van de donderdag niet vergeten; mevr. P heeft af en toe een zakje heerlijke eigen gebakken meringues klaar liggen of ze verrast me met een klein bladerdeeg gebakje met frambozen uit eigen tuin en laatst zelfs een hele emmer frambozen waar ik sap van heb gemaakt. Ook Wim's bazin schenkt ons regelmatig allerlei lekkers, na het slachten van een koe kwam Wim met een zak vlees thuis, vorige week had ze bosbessen gekocht en gaf ze me een flinke schaal. Volop genieten dus van al die heerlijkheden en verrassingen.
Morgen (donderdag) ga ik mevrouw P. verwennen met een flesje advocaat en zal ik binnenkort ijzerkoekjes voor hen bakken, als dank voor haar verwennerijen.
Jl. donderdag kwam ik in de hitte bij mevrouw A. en daar waren de katten al allemaal driftig aan het heen en weer rennen in afwachting van iets lekkers, ze weten het al! Bij sommige klanten zijn de beesten er eerder dan de klant, omdat ze inmiddels de claxon herkennen en weten dat ze waarschijnlijk iets krijgen! Ik haalde mevrouw A.'s boodschappen en kwam terug in haar stal toen ik ergens iets heel zacht hoorde piepen. Ik keek in het rond en zag een heel klein pluizebolletje klagelijk miauwen. Het werd door de grote katten weggestuurd. Ik pakte het op, mevr. A. werd kwaad. Ze heeft een 5tal katten van zichzelf, maar omdat de buurvrouwe in het ziekenhuis ligt komen die katten ook bij haar mee-eten. Ze was niet blij met dit mormeltje en zei dat ik het aan haar moest geven, ik begreep meteen wat dat zou betekenen. " Fous moi la paix" zei ze geïrriteerd! Op ik maar even op wilde zouten!!!!!! Ik zag de kleine blauwe oogjes van dit pluisje en reageerde impulsief met een Nee ik neem hem wel mee!!!! Mevr. A. vroeg of ik gek was, maar ik had hem al in mijn arm en heb voor hem een kartonnen doos in de hapkar neergezet en het beestje erin gedaan. Op dat moment me absoluut niet realiseerend dat we vrijdag naar Schiedam zouden gaan om M. op te halen!!!! Ik reed langs de boerderij van C. en wilde aan mevrouw C vragen wat ik het beestje het beste kon geven, Wim kwam net aanrijden en die was meteen ook verkocht! Mevr. C adviseerde koemelk met water, toch thuis voor de zekerheid maar even met de dierenarts gebeld en een blik moedermelk poeder gehaald. Het beestje dronk met een speentje gretig het flesje leeg. Het heeft het weekend uiteindelijk bij mevr. C doorgebracht in de konijnenkooi en ze heeft hem gruwelijk verwend. Nu loopt hij af en toe los in de kamer en kan al trapjes op en af! Het beestje heeft ook een naam gekregen we noemen hem: EMO! Kruimel en Boef vinden het nog niet echt leuk, ze blazen naar hem, maar het diertje trekt zich er weinig van aan.Het eet brokjes van de grote broers! Met Perusse hebben we geen gedoe die vindt alles prima, gisteren lag Emo zelfs even op zijn grote rug te slapen!!!!!
Iedereen is er blij mee, helaas zit ie wel onder de vlooien dus moeten we regelmatig kammen.