zondag 14 maart 2010

Een en al ellende.....................................deel 2

We moesten dus maar even een hapkar op gaan halen in MsS dat ongeveer 50 km hier vandaan ligt. M en G waren hier op tussenstop op weg naar de Alpen voor hun wintersport en omdat Wim nog steeds gammel was, waren zij bereid mij daarheen te brengen. Met twee snowboarden op schoot vertrokken we. Hadden de garage al snel gevonden toen we in MsS aankwamen, er stond een kleine formaat hapkar voor hun deur. De monteur legde me uit dat het een oud beestje was en dat de 3de versnelling het niet deed!!!!!!!!!!!!! In z´n 4 ging ie schudden , maar dat was niet echt gevaarlijk!!!! Er zat geen APK meer op en dus maakte hij een papier in orde voor het geval dat ik zou worden aangehouden!!!!!!! Ik nam afscheid van de kids, installeerde de Tomtom om naar ClB te kunnen rijden, meneer adviseerde om maar niet de tolweg te nemen want zo hard zou ik niet kunnen rijden!!!!!! Hij vertelde ook nog even dat die kar al meer dan 3 maanden voor de deur had gestaan en hij er niets aan had mogen doen, totdat gisteren vrijdag er een telefoontje kwam van Snor of ie ´m nog snel even in orde kon maken!!! Ja , dat ging dus niet. Nam afscheid van mijn kids en vertrok maar stopte na een 150 meter om nog even in de kar te kijken en daar God Allemachtig ik schrok me rot, wat een puinhoop en gore boel te smerig voor woorden. Ik belde Snor en zei dat ik zo onmogelijk mijn handel kon overladen, die kar moest eerst een schoonmaakbeurt. Ja........................ rijd dan maar eerst naar huis dan kan je dat daar doen was het antwoord. Ik keerde de wagen om en ging op weg terug naar huis. Na een rit in z´n twee, niet harder dan 40 km/per uur en twee pogingen om over te schakelen naar z´n vier die mislukten moest ik op een kruispunt stoppen. Ik wilde hem weer in z´n 1 zetten om op te trekken en merkte dat het koppelingspedaal het niet meer deed, dat stond muur en muurvast!
Motor uit opnieuw gestart...... nog niets. Met man en macht geprobeerd maar er viel niet te schakelen. Ik stond op een rot punt en liet de wagen zachtjes achteruit rijden om hem toch een beetje fatsoenlijk weg te zetten, probeerde meerdere malen om te schakelen maar er zat geen beweging in het koppelingspedaal dat schoot dus niet op. Ik zat me te verbijten, belde Snor en legde eea uit. Hij kwaad, ik moest de garage maar bellen en hij gaf het nummer.
De monteur was erg vriendelijk en zei dat hij naar me toe zou komen. Samen met een collega probeerde hij het maar de pomp was stuk als ik het goed begreep, ik vertelde hem dat ik zo onder deze omstandigheden met dit verhik el echt niet verder ging en zeker maandag niet mijn toernee wilde gaan doen. Het was onverantwoordelijk!!!! Gelukkig zag hij dat ook in en vroeg het nummer van Snor aan mij, hij belde hem op en zei dat hij niet voor de gevolgen in kon staan en mij zo niet verder liet rijden!!!! (het leek me beter als hij dat zou zeggen) Dus ja...... hoe kwam ik thuis. Ik belde Wim die ziekies in bed lag en die was zo lief om me te komen halen. ( intussen staat er dus meer dan 250km op onze privé teller, maar daar zullen we het maar niet met Snor of bazin over hebben!) Ik heb een flink potje gejankt van nijd, helaas helpt dat weinig. Onze zaterdag was driekwart om toen we de voordeur weer instapten. Ik heb gezworen dat vanaf maandag mijn mobiel alleen is voor noodgevallen, ik alleen voor en na mijn toernee op de vaste telefoon aanspreekbaar zal zijn voor DISAL en dat ze voor de rest de boom in kunnen. Hoe het af zal lopen; geen idee. Huren ze een hapkar als tijdelijke oplossing? Sta ik op straat? Morgen bel ik in ieder geval mijn klanten dat ik niet langs kan komen en verder wacht ik het af. On gelukkigerwijze is er maandag de 29ste een reünie in le Tholy, verplichte aanwezigheid van mij en mijn collegae. Het zal vast en zeker ter tafel komen: de schadepost en de gevolgen ervan!

Geen opmerkingen: