woensdag 17 maart 2010

Een en al ellende......................................deel 3







Zondag geprobeerd een beetje te ontstressen, maar dat was niet gemakkelijk!
Maandagochtend vroeg een telefoontje van Snor, of we maar even een camion op wilden gaan halen in Nancy! Hij had het hele weekend goed nagedacht en bij een verhuurbedrijf van auto´s met koeling een wagen voor me gereserveerd. In ClB zouden ze er dan wel een vitrinetje inzetten! Gewacht tot Wim thuis was en toen weer op weg naar Nancy, daar stond een Mercedes voor me klaar. De meneer van het verhuur bedrijf liep mee en opende de twee achterdeuren......... liet het uitschuifbare trapje zakken en daar stond ik in een grote gekoelde ruimte met aan weerszijden 3 etagères! Verder niets! Geen stopkontakt voor de snijmachine, geen plank voor de kassa..... helemaal niets, niëte nada! Maar geen gemeut op naar ClB, daar aangekomen leek een vitrine absoluut geen optie dat zou alleen maar een enorm obstakel betekenen dus dan maar niet. Ook een plank was niet haalbaar, de kassa past op een van de etagères en met een antislipmatje zou het te doen zijn. Wim en ik zijn dik 3 en een half uur bezig geweest met alles in te laden. Er waren geen dozen en de AH tassen had ik bij M&G in de auto laten liggen........ handig dus. Het was een meegaklus, maar we did it again! Wim nam de tolweg en ik reed over de nationaal terug naar huis. Het was intussen kwart over drie, zonder eten en drinken alleen een onthoofd paashaasje van chocolade en een actimelletje. Dus aten we een gebakken eitje (we komen om in de eieren want de kippen schijnen het goed naar hun zin te hebben) en Wim vertrok naar de boerderij.
Ik was nog ruim 3 uur bezig om alles een beetje te ordenen en met behulp van kratjes die ik bij collega/concurrent de groenteboer had kunnen lenen, kreeg alles een plaats.
Gisteren dus voor het eerst ermee op pad, de Goden zij dank het is droog want als het regent zal het geen lolletje zijn, bij iedere klant moet ik uitstappen, de zware deuren openen, het trappetje uitklappen en in de kar stappen! kost dus veel tijd en de klanten kunnen niet beschut staan en zien van af de grond nauwelijks de waren liggen. Maar het is maar tijdelijk, zo´n 4 of 5 weken!!!!! Mijn hapkar heeft dermate veel schade dat het nog maar de vraag is of hij gemaakt kan worden!

Geen opmerkingen: