De gerenoveerde hapkar staat weer naast ons huis! Alsof er niets gebeurd is! Alleen moeten we nog een keertje terug naar ClB voor de belettering. Er zit een biep op de handrem, die vreselijk tekeer gaat als de klep openstaat en je weg wilt nadat je hem van de rem hebt afgehaald. Een afgrijselijk irritant geluid, dus dat zal hopelijk helpen verder ongelukken te voorkomen. Ik heb mijn portie wel gehad. Gisteren samen met Marieke alle handel weer opgehaald in D en toen de kar weer ingeruimd en ook nog even op verzoek van Snor de kwartaal balans opgemaakt; ik vind dat toch ieder kwartaal weer een k...klus. Maar het is gebeurd, de kar staat startklaar dus ook al is het morgen Paasmaandag ik ga erop uit, zodat we vrijdag bijtijds naar Nederland kunnen vertrekken. Jl. maandag op de vergadering in lT heb ik het telefoonnummer gevraagd van de persoon die de ondernemingsraad vertegenwoordigt, ik heb hem halverwege de week gebeld. Ik wilde hem nl. een aantal dingen vragen en op het kantoor was daar geen gelegenheid voor en teveel meeluisterende collegae. Hij adviseerde me om toch de kilometers van het privé vervoer van en naar overal en nergens gewoon te declareren; dus dat heb ik gedaan totaal meer dan 700 km. die Wim als privéchauffeur heeft gereden. Dus dat is kassa!!!!! Ook vroeg hij me naar mijn maandsalaris, hij is ervan overtuigd dat ik word onderbetaald, hij gaat het uitzoeken, ook al vond ik dat na het maken van schade niet het gepaste moment. Hij had daar geen boodschap aan, zo zei hij me. Dus duimen dat hij gelijk heeft!!!!!
Mijn afspraak met naamgenoot mevrouw Bos zal ik niet snel vergeten. Een warme ontvangst,
een sfeervolle ruimte, een aangenaam matras en een massage die me goed heeft gedaan. Ze had me gewaarschuwd voor een complete ontlading in de vorm van huilen, lachen of schreeuwen. Ik stond er vrij sceptisch tegenover en had zoiets van: ik laat het wel over me heen komen.
Nek en rug waren het gevoeligst, maar het ontspande enorm. Op een gegeven moment op een drukpunt net boven mijn navel hield ik het niet meer vol en heb tranen met tuiten gehuild. Mevrouw B. was daar heel enthousiast over en vertaalde het als alle negatieve spanning en emoties die er uit kwamen. Het zal wel, zij heeft er ervaring mee. Het kostte erg veel moeite om weer met beide benen op de grond te staan, had het liefst meteen een dutje gedaan ter plekke. Maar het was het waard. Samen met de pillen van de huisarts die overal knopen had gevoeld vooral in mijn hoge rug en nek (die ik nog wel pijnlijk vind), ben ik wel wat meer ontspannen.
Het is dat ik mijn klantjes mis, anders had ik graag een weekje vrijgevraagd. Helaas heb ik pas de 19de juli vakantie en dat zijn in het totaal slechts 10 werkdagen van de 24 waar ik recht op heb!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten