Zaterdag 27 november stond al vanaf februari jl. in mijn agenda. Een opdracht in het kader van mijn lidmaatschap van "les semelles de vent" een vereniging tot nut van activiteiten in de vrije tijd. Het door de Foyer Rureaux georganiseerde evenement van de 'verhalenvertellers' dat ieder jaar in heel Frankrijk plaatsvindt wordt traditiegetrouw afgesloten met een maaltijd tussen de verhalen door en aan de vereniging was een bijdrage gevraagd en dus werd algemeen besloten dat wij het eten zouden verzorgen! Ik geef twee keer in het jaar als vrijwilliger al kookworkshops en dus kreeg ik de algehele leiding toebedeeld. Ik heb een voostel gedaan van het menu, dat werd eenstemmig aangenomen.
* Pompoen soep
* een bord TAPAS bestaande uit : een brushetta met maigret de canard en mozzarella
een terrine van feta met gegrilde paprika
een loempiaatje van comté met rauwe ham
een verrine met geitenkaas en zwarte olijfjes
een viskoekje
een pastaschelp met auberginesalade
* Tiramisu met appel en calvados
Men ging uit van 60 tot maximaal 100 aanwezigen.
De receptuur uitgeschreven, de boodschappenlijst opgesteld en de deadline van inschrijving vastgelegd op jl woensdag 20.00 uur!
Wat schetst mijn verbazing.................. 130 personen hadden zich aangemeld!Daar had niemand op gerekend en dat was dus even flink schrikken. Bij het bezichtigen van de feestzaal van Biesles kwamen tot de ontdekking dat er veel aanwezig was maar helaas dus geen potten en pannen en andere keukenbenodigheden. Slechts bestek, serviesgoed een grote koelkast en een oven, een vaatwasser en een behoorlijke aanrecht. We hebben dus de benodigde materialen een beetje verdeeld onder de deelnemers van de kookworkshop cq. kookstaf.
Zaterdagochtend 10 uur gaf iedereen acte de présence en kon het bereiden van de gerechten beginnen. Alles liep gesmeerd, totaal geen stress, alles zoals ze hier zeggen:"ZEN". Tussen de middag aten we gezellig met een groepje van 9 personen. De zaalinrichting, tafels dekken ed was niet ons pakkie aan. Wij hadden het bereiden en het opdienen toegewezen gekregen. De kookploeg veranderde een beetje van samenstelling, sommigen gingen huiswaarts anderen namen hun plek in. Om half vijf was al het werk gedaan, het zag er goed uit. De soep 25 liter pruttelde en de voorbereidingen van de mise en place gedaan. De taken van het serveren werden verdeeld, we namen met de organisatie de planning door en ik schreef het op voor de keukenploeg. De avond kon beginnen.
Helaas begon het tegen half acht enorm te sneeuwen en de telefoontjes kwamen binnen met diverse afmeldingen, we keken elkaar aan en kregen even de kriebels.
Kwart voor acht stroomden de mensen binnen en om half negen opende de voorzitter de avond. Ik mocht het menu aankondigen en toen begon het eerste van vier opvoeringen van een echtpaar, hij met gitaar zij vooral met haar stem. Heel geanimeerd maar helaas had ik geen tijd om het te aanschouwen, we moesten de soep nog afmaken en zorgen dat het in de metalen schenkkannen zou klaarstaan. Het verhalen gebeuren liep uit en we vreesden dat de soep te veel zou zijn afgekoeld maar tijdens het opdienen bleek het nog steeds flink warm gelukkig. Toen de borden werden opgehaald stroomden ook de eerste complimenten binnen! Tweede acte: intussenmaakten wij 132 borden klaar voor de Tapas! het was flink aanpoten, maar het stond prima op tijd klaar om uit te serveren. Het bedienende klupje liep zich het rotjeknor, maar iedereen had binnen notime zijn/haar bord en kon het smullen beginnen. Wijzelf aten ook mee, en het sfeertje was prima. Wat een bof dat echt alles was gelukt! Het was een groot succes.
Derde acte: even meegeluisterd gekeken, erg humoristisch en heel goed gearticuleerd dus ik begreep de grappen ook! Tijd voor het dessert de tiramisu die ikzelf samen met ene Sophie had gemaakt. Het was mooi opgesteven en dus was het snijden een makkie. Er was genoeg, iedereen smulde! Vierde acte: Daar heb ik volledig van mee kunnen genieten. Wat een humor, wat een stem die vrouw, erg leuk en een aanrader om daar volgend jaar eens wat meer in te duiken. In tussen was het kwart voor twaalf en was ik echt op! Wim zou me ophalen dus hem gebeld. Hij kwam nog voordat de grootste troep in de keuken was opgeruimd, ik heb de boel de boel gelaten, niet netjes maar ik had naar mijn gevoel mijn bijdrage wel geleverd. Moe maar voldaan huiswaarts.
Ik kan terugkijken op een zeer geslaagde avond, samen met 131 anderen!!!!!!!!
Ik ben zo stout geweest mijn visitekaartje op alle tafels neer te leggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten