Zo moeder, zo dochter.

Het is Kerstvakantie en Marieke heeft haar stage afgerond; weliswaar een aantal uren minder dan de bedoeling was. Oorzaak de weersomstandigheden. Ze wilde erg graag naar Dijon. Met z'n drietjes niet mogelijk vanwege Floyd en zodoende gingen we vandaag samen op pad. De sneeuw is door de enorme hoeveelheid regen vrijwel van de wegen afgespoeld in combinatie met het strooizout. Langs de berm liggen echter nog hele bergen. We waagden het er op en het viel allemaal niet tegen!Intussen weten we (maar vooral Marieke) al aardig de weg naar de parkeergarage in het centrum. Maar het was flink druk. We reden stapvoets steeds dieper de kelder in en vonden een plekje; doordat er steeds pilaren staan is het allemaal onhandig en krap. Het kostte het nodige manoeuvreerwerk en een helpend handje van Marieke om de auto netjes neer te zetten. Maar het lukte! Marieke echter danig geïrriteerd omdat ik niet deed wat ze aangaf. eerste aanvaring moeder/dochter. We liepen naar H&M en ze zocht een vest en een trui uit, zelf keek ik ook nog rond maar ik zag niet echt iets wat me aansprak, dus naar de kassa: tweede aanvaring! Zo jammer dat zelfs op zo'n uitje het af en toe zo knettert, ik weet dat ikzelf op die leeftijd me ook zo kon ergeren, maar ik krijg blikken die er niet om liegen als ik meezing met een liedje in het bijzijn van een vriendin, als ik iets te uitbundig doe of commentaar geef op iets. Ik kon mijn vader vroeger wat aandoen als hij met een kussen door de kamer danste en deed alsof dat kussen zijn "liefje" was,waar hij cheek to cheek mee door de danszaal walste! Wat kon ik me opwinden als mijn moeder ongevraagd commentaar gaf aan een wildvreemde! Dus ergens kan ik het me voostellen, maar oh wat raakt dat mijn ziel! Ze kocht zelf een paar Vans, die flink waren afgeprijsd en was daar heel happy mee. Ik overweeg om kleedgeld te gaan geven, misschien is ze dan wat kritischer en bewuster over wat ze aan wil schaffen(?). We aten een broodje, reden vanuit centrum naar IKEA, deden de boodschappen bij leclerc, kochten bij KFC een bucket voor de avondmaaltijd thuis en namen de peage terug naar huis. Het was flink gaan regenen en er hingen hier en daar dikke mistwolken. Marieke viel al snel ( zoals wel vaker in de auto) in diepe slaap en werd bij de tolpoortjes weer wakker. Om net na vijf uur stapten we weer heelhuids binnen.