Het afgelopen weekend was het beurs in Nogent. Met als grootste attractie het op de markt brengen van LE NOGENTAIS, het mes door de confrérie ontwikkeld en gemaakt. Ik moet zeggen ik vind het een prachtig stukje vakmanschap. De eerste honderd (genummerde) exemplaren gingen als broodjes over de toonbank. Gisterenavond tijdens de vergadering en evaluatie bleek dat er dik 1400 bezoekers waren geweest en er in het totaal nu 220 messen zijn besteld. Helaas moeten mijn vriendjes dus nu er erg hard aan gaan trekken om voor eind september bij iedereen het bestelde mes te kunnen afleveren. Dat is nog een pittige klus. Ik stond beide dagen na mijn werk bij de bakker, achter de bar. Was weliswaar zwaar, maar zoals altijd gezellig. Een weerzien met veel bekenden ende maaltijd 's avonds met 70 personen een succes. De hotelschool had een exclusief menu samengesteld en het was echt weer super lekker.
Zondagmiddag bracht Wim, Marieke naar me toe en zij bleef om te helpen achter de bar. In het begin schuchter maar naarmate de middag vorderde werd ze meer en meer ontspannen. Ze werd aangesproken door een vrouw, later bleek fotograaf van beroep, die haar voorstelde in te stemmen met een fotoshoot. Ze vond Marieke "cool" en wilde haar graag als model. We hebben even gesproken over de details en het doel en ze gaf haar mailadres. Marieke heeft bij thuiskomst meteen op de site gekeken en vond het VET om mee te mogen doen.
Afspraak gemaakt voor vanmiddag en ik heb haar dus om 2 uur afgeleverd bij L'Abbaye de la Crête. Een ruîne maar wel speciaal. Marieke was even nerveus, maar ik denk dat als ze straks thuiskomt ze best opgetogen zal zijn. Al met al erg goed voor haar imago!
En dan nog even de bakker:
Zondagochtend was ik niet in topvorm, het diner zaterdagavond + de drukke zaterdag waren duidelijk nog niet uit mijn systeem. Het was druk in de bakkerij en ik kwam niet echt op gang. Ik heb mijn werk in een soort roes gedaan en was blij dat ik 's avonds op tijd naar bed kon. Dinsdagochtend kwam de baas met een nieuw aangepast contract en keek erg streng. Ik had zondag mijn werk niet naar behoren verricht want ze hadden kruimels onder de toonbank gevonden en dat was dus absoluut niet de bedoeling. De werkster had dus opnieuw onder de toonbank moeten stofzuigen en dat was niet haar werk maar het mijne! Ik moest dus beter mijn schoonmaakwerk doen, want als er controle komt dan zou dat niet best zijn! Ik schudde bedeeds dat ik begreep wat hij bedoelde en beloofde beterschap. Hij zei dat als ik in september terug zou willen komen dan moest ik dit goed in mijn oren knopen. Hij had ook tegen de meneer van Pole Emploi gezegd dat hij daar nog geen beslissing over neemt, niet eerder dan eind juni. Wel erg lullig dus allemaal.
Nou moeten jullie weten dat de stofzuiger die in de winkel staat aan alle kanten met plakband is getaped, de turbo het niet meer doet en ik wel tien keer over een kruimel moet gaan om hem daadwerkelijk op te zuigen en ik dus zowat plat op mijn buik onder de toonbank lig. Maar ik zal zondag vast steken hebben laten vallen. Ik zal dus opletten en nog beter mijn best doen met schoonmaken dan ik al deed.
Ik ga toch vanaf half juni op internet verder kijken of er nog andere interessante banen zijn, stel je voor dat hij toch liever een bakkersknecht heeft dan een winkeljuf; dan sta ik toch weer op straat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten