Nog 17 dagen en dan loopt mijn CTP af! Ongelofelijk hoe snel het is gegaan zo'n jaar, echt bizar maar waar. Vanaf 9 september heb ik dus de status werkeloos te zijn. Ik zal niet meer worden gevolgd door mijn persoonlijk begeleider in Neufchateau en zal vanaf die datum toebedeeld zijn aan Chaumont. Ben benieuwd hoe vlot die overdracht zal gaan. Frankrijks bureaucratie kennende zal het wel een heel gedoe worden. Ik heb intussen wel door dat het accepteren van een baan op niveau van het minimumloon me eerder geld zal kosten. Vooral vanwege de reiskosten die aardig oplopen en niet vergoed worden. Ik ben nu heel kritisch waar ik op solliciteer, ben absoluut liever aan het werk dan hier achter de Hollandse geraniums; maar we moeten wel reëel blijven!
De banen liggen niet voor het oprapen, zijn of ver weg of onregelmatige tijden en ik wil niet in een werkkring terechtkomen waar ik ook nachtdiensten zou moeten draaien zoals me onlangs werd aangeboden in de kaasfabriek. Denk dat ik daar nooit meer aan zou kunnen wennen. Volgens meneer M. van PE heb ik recht op een uitkering tot juni 2013 en tegen die tijd zal ik me eens moeten gaan verdiepen in mijn pensioenregeling hier in Frankrijk. Hier gelden het aantal trimesters die je in het totaal hebt gewerkt dus hoe dat zal gaan, daar weet ik niets van. In een telefoongesprek is me aangeraden terug te bellen als ik 62 en 3 maanden oud ben!
Wim is sinds jl. maandag weer aan het werk en dat viel vies tegen tijdens de hittegolf van de afgelopen dagen. We slapen slecht vanwege warmte en de enorme hoge luchtvochtigheidsgraad. Vannacht heerste er een vreselijk heftig onweer en deden we ook nauwelijks een oog dicht. M al helemaal niet, die is een aantal jaren geleden heel erg bang gemaakt door onze gezellige buuf, die zelfs afraadt om water te tappen als het onweert. Hier is iedereen panisch en trekt meteen stekkers van vaatwas-machines, wasmachines, diepvriezers, koelkasten, televisie en telefoon eruit. Wij zijn erg laconiek als ik zo rondom ons heen kijk. Floyd heeft er ook niets van. Het is inderdaad wel erg naar om de harde slagregen op de veluxramen te horen kletteren. Het heeft volgens mij ook nog even heel hard gehageld. We zijn dus al met al laat in slaap gevallen, maar waren toch netjes op tijd op de autorijschool voor M.'s tweede autorijles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten