Retourtje Parijs, mensen, mensen, mensen.

Jl. zaterdag was het zover. Na twee keer uitstellen en nieuwe treinkaartjes kon ik dit keer weer naar Parjs om dochterlief op te halen op Gare du Nord. Als moederkloek had ik er geen prettig gevoel bij haar de metroreis van Nord naar L'Est alleen te laten maken en moest ik weer per trein naar Parijs. Niet dat het voelt als een straf maar het kost toch altijd een hele dag, zere voeten en een hoop geld! Ik had de fout gemaakt steeds Prem's kaartjes te kopen via internet en die zijn niet in te wisselen of te ruilen, ga je niet dan ben je dus je centjes kwijt. Maar ik ging wel! Met de trein van 10.22 uur vanaf Chaumont. Toen ik de trap afliep naar perron2 zag ik aan de andere kant een mevrouw de trap afkomen die ik herkende. Een vlotte vrouw, voormalig onderwijzeres, bij de tijd en een gezellige gesprekspartner. Zij werd vergezeld door haar man; maar die bleek niet mee te gaan op reis. Zij moest ook naar Parijs en dus zaten we gezellig naast elkaar en ging de heenreis al kletsende heel snel aan ons voorbij. Zij ging een weekje bijkomen in een monastère in Bayeux (normandië) volgens haar een goedkope manier van vakantie, zonder verplichtingen van gebed ed. wel wat licht corvee. We namen op Gare de l'Est afscheid en ik ging richting Nord om daar op Marieke te wachten. Ook zij was keurig op tijd en we stalden haar zware tas in de bagagekluis en gingen naar Forum des Halles om een rugzak te kopen, shopten verder en aten een hapje. De terugreis ( 1ste klas) ging vlot en we kwamen weer keurig op tijd aan in Chaumont, daar stortte het bakken uit de hemel. Aangezien we in een van de laatste wagons zaten, stapten we uit daar waar er geen dak meer op het perron zat, we waren binnen no time doorwaternat. Ik adviseerde Marieke om te wachten zodat ik de auto kon gaan halen, er stond een clubje mensen in de stationshal allemaal met paraplu's en ik was zo brutaal om er een te leen te vragen zodat ik wat minder drijfnat de auto kon halen. Het was geen probleem toen ik eraan toevoegde dat mijn dochter achter hen stond. De auto gehaald, de paraplu netjes teruggeven en op weg naar huis. Het was echt noodweer. De buien die tegenwoordig vallen lijken bijna tropisch! Het is momenteel meer herfst dan zomer! Ons huis is vochtig en de regenmeter zit regelmatig 's morgens tot de nok toe vol! Jammer dus. Gisteren had ik in het museum een leuke ontmoeting met een mevrouw die schrijft voor een tijdschrift dat wekelijks te koop is en zij wilde een reportage maken van en over het museumpje. ( ze vond mijn privéstory ook danig interessant dat ze mij ook wil interviewen leuk he????) Dus de nodige informatie over la Tour aan haar verstrekt, daarna kwamen meneer en mevrouw de B. zelf ( terug uit Parijs) met hun petekind en haar echtgenoot. Toen kwamen er nog 3 bezoekers uit M. helaas met een klein meisje die het allemaal niet echt interessant vond. En terwijl ik het groepje van 3 en het meisje rondleidde praatte mevrouw de B. de oren van haar familie's hoofd af! Ik hoorde beneden weer voetstappen en toen kwamen er nog 2 jongelui. De een bleek een jongeman die heeft meegeholpen met de restauratie van de toren die een kennis mee had genomen voor een bezoekje. Deze man werkt als sommelier bij Paul Bocuse!!!!!! ik meteen razend geinteresseerd en heb hem even gesproken over de Haute Cuisine en El Bouli! Leuk joh! echt heerlijk zulke ontmoetingen! Eindelijk bezoekers en leuke reacties in het gastenboek. Volgend weekend komt mijn familie uit Canada en ik wil proberen hen ook mee te nemen naar het museum. Hopelijk klikt het tussen de twee teenagers.