Het kwam er maar steeds niet van, voor hen is het een flinke omweg.Maar met de trein vanuit C via Parijs moest het haalbaar zijn. Ik zocht op de site van de SNCF en vond een mogelijkheid om in de eerste schoolweek van Marieke vrij goedkoop met de trein te kunnen reizen en na overleg heb ik royaal van te voren de tickets gekocht. Zondag pakte ik mijn koffertje in en Marieke maakte zich klaar voor de grote sprong in het diepe van het Internaat! Ze was best nerveus. Ik bracht haar met de auto maandagochtend naar haar nieuwe school en daar zocht ze een 3 persoonskamer uit met twee roommaids die ze al kende van haar vorige school.Ik hielp haar met het opmaken van haar bed en nam afscheid. Ik liet haar met een gerust hart achter. Maandagmiddag nog de laatste voorbereidingen voor mezelf en ik was klaar voor mijn ontmoeting met V&H die ik alleen van FF en via mail had leren kennen. Dinsdagochtend vroeg uit de veren en met de R5 naar C. Autootje op de parkeerplaats gezet en in de trein gestapt, ik had dik twee uur voor de overstap en bezocht intussen het grote warenhuis BHV wat ik niet kende. ( je koopt echt alles wat je elders niet kan vinden op werkelijk elk gebied!) Daarna met de trein naar Bourges en zonder Elzevier onder mijn arm of een roos in mijn knoopsgat, zag ik meteen mijn gastheer en gastvrouw staan. We reden naar hun vakantiehuis en hebben nader kennisgemaakt. Eigenlijk overbodig want we hadden allemaal de indruk dat we elkaar al jaren kennen. Het was een prettige sfeer; we hebben gelachen, gekletst, gegeten, gedronken, gewandeld en nog heel veel meer. Ik heb zelf een workshopje mandelatekenen gedaan. ( niet vergelijkbaar met het werk van V), maar zo heb ik wat meer inzicht gekregen in het hoe wat en waarom. Met H rookte ik een waterpijp met appeltabak, wat een ervaring! Al met al een paar heerlijk ontspannen dagen daar doorgebracht. De terugreis verliep vlot en ik stond op tijd bij het lycée om M weer op te pikken. Zij was voor haar doen spraakzaam en vrij positief over die eerste week. Wel één probleempje, want ze heeft gekozen voor Spaans en nu blijkt dat haar klasgenoten al twee jaar achter de rug hebben en zij dus een giga achterstand heeft. Vanochtend na het wegbrengen ben ik even bij de onderdirecteur langsgewipt en ons verzoek om dan toch maar weer Duits te gaan doen is ingewilligd en kan al m.i.v.morgen. Dat is prettig geregeld. M neemt vrijdag de bus terug naar huis, dat scheelt mij een berg vrije tijd , kilometers en brandstof en de bus is gratis. Haar beurs is geweigerd i.v.m. de definitieve aanslag van vorig jaar toen hadden we beiden natuurlijk een baan. Nu vanaf vandaag echt in de WW is dat wel anders maar of ze het nog willen herzien??????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten