De dag voor Kerstmis,

Buiten is het zacht maar grauw. Geen witte kerst dit jaar. De wasmand met de cadeautjes ( mede dankzij opa K) staat klaar voor vanavond. De traditie van het gaan naar de nachtmis en daarna kerstonbijt, met beschuit met muisjes, zit er helaas niet in. De mis is al om half negen en redelijk ver weg en dan willen zowel Marieke als Wim niet mee, dus dat is geen optie. Wim moet trouwens vanavond gewoon melken, is morgen vrij maar werkt nieuwjaarsdag. Marieke is door de jeugd van de overkant uitgenodigd voor het gezamenlijk vieren van Oud en Nieuw. Leuk voor haar denk ik.
Het was een hectische week met een heleboel ergernissen. Meneer Z wilde bij nader inzien toch graag de Renault5 kopen, hij belde dinsdagmiddag of ik het zo kon regelen dat ik met de auto kwam en dan zorgde voor vervoer terug naar huis, de buurman van de overkant was bereid mij op te halen. Het ging allemaal een beetje chaotisch, hij reed in het donker een rondje proef en kwam weer binnen met de mededeling dat hij hem graag over wilde nemen. We onderhandelden over de prijs, hij ging akkoord maar zou pas eind van de maand een deel betalen. SG haalde mij op en de R5 bleef in C. Meneer Z ging er de volgende dag mee naar zijn werk en belde halverwege de dag op dat hij wat moeite had met de choke (weet niet of je dat zo schrijft). Ik eea uitgelegd. ´s Avonds na het werk kwam hij opgewonden thuis, het was goed gegaan maar hij had bij de supermarkt de lichten laten branden en werd door een microfoon oproep daarop attent gemaakt. En even later op een parkeerplaats een andere auto geraakt, maar niets ernstigs het was allemaal een kwestie van wennen volgens hem. Donderdagavond tekenden we de papieren en hij zou de volgende dag het kentekenbewijs over laten schrijven. Nog net op tijd om een nieuwe APK te ontlopen.
Ik ging naar huis met het idee dat alles zo in orde was.
maandag kreeg ik een telefoontje, de R5 deed het niet meer en was naar een garage gesleept. Hij zag van de koop af, want er deugde iets niet met nummers en dergelijke en de auto startte niet meer. Volgens de garage was het een gestolen auto en die maakten daar hun handen niet aan vuil. Wij uiterst verbaasd. Wim zwaar over de rooie. Die reed dinsdag naar Chaumont startte de motor en die deed het gewoon. Hij werd door het garagepersoneel behandeld als was ie een crimineel, dus dat dreef zijn woede nog een beetje meer op. Thuisgekomen wilde hij meteen weer terug en dus gingen we samen en haalden wij de 5 weer op. Geen centje pijn, motor liep als een zonnetje.
Ik ging met lood in mijn schoenen oppassen die avond. Mevrouw Z. was niet op de hoogte van het hele verhaal, ze zei dat haar man momenteel een beetje op een andere golflengte zat!!!!! Toen hij thuiskwam vroeg ik of hij me de papieren terug kon geven, ja................. hij wist alleen niet waar hij die gelaten had!
Vanaf die dag heb ik er iedere dag naar gevraagd en Wim ging uit zijn dakpan van boosheid. Ik stuurde een sms aan mevrouw met de mededeling dat ze echt voor het weekend met het kentekenbewijs moesten komen want anders stond ik niet in voor de reacties van mijn echtgenoot. Vrijdagochtend nog weer een telefoontje naar meneer hij vond het allemaal lichtelijk overdreven, maar zou zijn vrouw aansporen om in huis te zoeken. Gelukkig lag het kentekenbewijs op de kast in de keuken toen ik aankwam, ze had het gevonden. Nu zitten we alleen met twee schades aan de auto en dat is minder. En staat de R5 weer gewoon voor de deur!