Kerstboom eruit......kale boel!

Zojuist Marieke naar de schoolbus gebracht, ik ben niet zo´n voorstander van het daarna weer terugkruipen in mijn bed, dus zit ik al achter de pc, zibrootje aan want het is frisjes hier. Gisteren AL naar het station gebracht. Vandaag beginnen de scholen weer nu is de rust weer terug in huis. Niet dat we van die dames veel last hebben gehad hoor, ze zijn voor 99% op Marieke´s kamer gebleven. Ik ben al begonnen met het weghalen van kerstdecoraties. Vandaag is de kerstboom aan de beurt. Ik vind het fijn om alles weer op te ruimen, maar het is dan ook altijd meteen weer éen kale bedoening. In Nederland is er royale keus voor een mooie kamerplant. Hier kost dat een vermogen dus ik steel hier en daar maar wat takken, de natuur is flink van slag het is en blijft nog steeds meer herfst dan winter. In de achtertuin staan de primulaatjes in bloei. De tulpen en narcissen bollen komen al op. De forsythia zal in een vaas al uitkomen denk ik. Het is iedere dag rond de 7 of 8 graden. De Maas is enorm buiten haar oevers getreden, bij de boerderij van Wim´s baas lijkt het wel het IJsselmeer! We hebben nog nooit zoveel water gezien. Overal is het een grote modderpoel, ook bij onze kippen, die lopen tot hun knietjes in de blub. Twee weken geleden kon ik niet eens meer op de normale weg naar huis rijden, alles was ondergelopen en afgezet ik heb dik 20 kilometer om moeten rijden en uiteindelijk toch nog door een megaplas gereden, langzaam zeker niet stoppen is dan het advies. Ik had aan weerszijden van de auto een enorme watersplash! Niet normaal. Ook best griezelig. Iedereen denkt dat de echte winter nog moet komen. Men heeft het over februari. We zien het wel, voorlopig geen last van ijzel of sneeuwoverlast en dat is ook wel weer gemakkelijk. Bij mijn oppasadresje is het een trieste boel. Bij meneer Z. kwam een royale week geleden het hoge woord eruit ze gaan scheiden! Ik was toch wel een soort van verbouwereerd. Nog geen 4 jaar samen, 2 kindjes nog zó jong! Net een beetje geinstalleerd in hun huis, sommige verhuisdozen nog niet eens uitgepakt en dan nu dit nieuws! De moed opgeven en aan mij de vraag hoe ik dat toen had gedaan. Ik vind het geen vergelijk. Manon was toen twaalf jaar en mocht zelf mee beslissen. Deze kindjes hebben geen notie van de gevolgen en zullen het denk ik niet beseffen. A wordt van de week één jaar! Mijn baantje zou per 15 januari stoppen, dan is mevrouw Z´s baan bij het mobile museum afgelopen. Ze heeft me wel gevraagd of ik eventueel fulltime wil komen werken, maar heeft zij al zicht op een baan????? Zoals al zo lang laat ik het allemaal wel over me komen. Ik schnabbel hier en daar, veel meer kan ik niet doen.