Ik heb het gevoel dat ik in een film ben beland; een soort van Peyton Place! Ik was dus gevraagd om de dagen dat ik niet in het museum werk, op het office te komen werken. Kreeg ik vrijdagochtend via via te horen dat er een juffie was aangenomen en ik niet meer nodig bleek te zijn!Ik was in alle staten en ben op hele hoge poten naar het bureau gegaan van PB! In tranen, witheet en heel heel erg teleurgesteld in hem, heb ik uiteindelijk voor elkaar weten te krijgen dat ik die 8 dagen toch kon komen werken.
Ging ik maandag de 2de juli voor het eerst naar mijn nieuwe baan, kom ik daar is het office gesloten. Niemand te zien! Een minuut of tien staan wachten, maar er kwam niemand. Omdat ik wist dat de heren van de confrérie nog op moesten ruimen in de zaal, ging ik daar nog even heen. Bleek dat ik de tijd verkeerd had begrepen: het was niet half negen, maar open vanaf tien uur!
Ik weer terug, weer niemand. Een kopje thee gedronken met de meiden van het museum. Weer voor de gesloten deur en toen besloten maar naar huis terug te rijden.
Daar wat huishoudelijk, achterstallig onderhoud gepleegd en tegen twee uur ging de telefoon: een misverstand, office was die maandag dicht i.v.m de salon van de afgelopen twee dagen, maar het werd beschouwd als een gewone werkdag.
Dinsdag werkte ik in het museum, er lag wat documentatiemateriaal en dat ging ik naar het office brengen. Wat schets mijn verbazing: loopt MF daar dus rond! Ze vertelde dat de arts zich vergist had in de datum en zij dus weer hersteld was. Ik terug naar het museum en uitgbreid met AM overlegd. Een mail gestuurd aan het betsuur met de vraag hoe nu verder. Antwoord was: gewoon komen werken. Donderdag zaten we dus met z'n drietjes. Het juffie en ik hebben een paneel gerestaureerd. Opnieuw gestoffeerd, de scharen en messen in de olie gezet en alles er opnieuw aan bevestigd. Een lastige klus, maar wel een dankbare, want het resultaat is om eerlijk te zijn erg netjes.
Gisteren begon de tekst en uitleg over de internetsite, dus samen met MF achter de pc. Toen kwam er een mailtje of zij kontakt op wilde nemen met haar huisarts. Toen begon de ellende. Haar terugkeer op de werkplek kost het office meer dan 1200 euro en de huisarts is aansprakelijk. Deze wil echter die schade niet betalen, dus vroeg hij aan MF of zij niet toch maar weer naar huis kon gaan en "ziek"te blijven tot eind juli. Dat was voor alle partijen de beste oplossing: alleen niet voor haar! 's Middags kwamen twee dames van het bestuur voor wat klusjes en toen barstte de bom. Een enorme felle woordenwisseling tussen de dames en een handgemeen waren het gevolg. En daar zit je dan middenin!
Heel prettig, maar niet heus. MF wilde persé toch nog een aantal dingen afronden dus is er vandaag en m.i.v. maandag dus weer "ziek". De maand september werk ik weer half half museum/office hoe augustus zal gaan geen idee.
Ik heb eerst vanaf maandag 9 dagen aaneengesloten vrij. Om bij te komen. Dinsdag halen we Marieke van het vliegveld na haar enerverende reis naar Canada, ben benieuwd naar haar belevenissen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten