Een scherpe prijs!

Jl. vrijdag had ik onverwacht een vrije dag en dus belde ik naar W&H en die reageerden spontaan door een afspraak te maken en langs te komen die vrijdag. Om iets over elf zaten we met z'n allen aan de koffie en taart in de tuin. Prachtig weer. We hadden het zoals altijd heel gezellig met elkaar, toen Wim naar de boerderij ging om te gaan melken zijn wij naar Nogent gereden en heb ik hen het museum laten zien. Ze waren onder de indruk! Van het ene kwam het andere en zo kwam ik erachter dat vader J zich amuseert met het maken van houten doosjes ed. hij was op zoek naar kleine stukjes hout van diverse soorten en had er moeite mee die te vinden. Hier in het museum en bij mijn vriendjes is dat er natuurlijk volop, dus kon ik H alvast blij maken met een paar kleine stukjes en beloofde voor hen op zoek te gaan. Thuis gekomen heb ik hen ook nog een noix de tagua gegeven ( zogenaamd het plantaardige ivoor) ze waren erg enthousiast. De volgende dag heb ik meteen gebeld met RD en gevraagd of hij niet wat restantjes had, ik kreeg een grote doos met heel veel verschillende houtsoorten , de meesten tropisch. Ik mailde naar H en die was in de gloria. Heb een doosje klaargemaakt en dat alvast opgestuurd naar hun adres in de Meuse. De doos is te zwaar om op te sturen dus gaan we het misschien wel brengen of komen J&A het bij ons halen. De verjaardagscentjes van H&W die hebben een goede bestemming gekregen:

Want zondag gingen Wim en ik naar een rommelmarkt helaas was dat niet veel

bijzonders. We kwamen vriendje GG tegen en die vertelde dat er in Millières een grotere en interessantere vide grenier was, dus via de mij bekende weggetjes (ik reed daar met de hapkar iedere week in die contrijen) kwamen we in M aan. Inderdaad een drukte van belang en vele, vele kraampjes. We liepen een rondje en kochten voor 2 euro twee gebouwtjes voor Wim's modelspoorbaan. Liepen verder en zagen op een tafel een grote mand met kleermakersscharen en daaronder verstopt een paar messen. We bekeken ze nader en het waren echte "Mongin" messen, er lagen verschillende modellen en gemaakt van verschillende houtsoorten en van hoorn van een hert. De prijskaartjes vertoonden geen enorme bedragen dus was ik alerte! We bekeken ze aan alle kanten, maar ik was er heilig van overtuigd dat het echte waren. Er kwam een mevrouw aanlopen die zich voegde bij de jongelui achter de kraam; ik kende deze vrouw! Had niet echt geweldige herinneringen aan haar want ze had me in Meuvy bij ET het leven aardig zuur gemaakt; zeurde over korting ed. dus ik had haar meteen tuk! Ik vroeg haar of ze niet wat van de prijs af kon doen ik was tenslotte een bekende van haar! Ze keek me aan en na tekst en uitleg van mij ging ze overstag. Ik sloot een perfecte deal en toen ze me de naam zei die ik op de cheque moest schrijven ging er ineens een lichtje branden. De dame die in het museum werkte en die mij ooit erop wees dat er een plek te vergeven was in het museum, dat bleek dus de verkoopster van de messen. Helemaal in de gloria gingen we met onze aanschaf terug naar huis, ik heb hier in het museum gekeken naar de officiële verkoopprijzen en we hebben een spotprijs betaald!!!! Marieke wilde ze meteen op internet plaatsen om ze weer in geld om te zetten. Maar voorlopig laten we het even zoals het is en liggen ze te pronken in het hoekkastje van oma.