Plunderingen in de provisiekast.

We wonen toch wel vrij ver van de supermarkt en daarom proberen we ( het lukt echter toch vaker niet dan wel) om een voorraad basis artikelen in huis te hebben. Het meest lastige is groente. Onze stal is best vochtig en een aantal dingen blijven ook daar niet echt goed. De kelder is te lastig, de trap vaak nat en glad en er zit nog steeds een beest; Wim gooit regelmatig het gat dicht, maar een aantal dagen later is het gat weer terug. We weten nog steeds niet wat voor dier daar rondhuppelt, wil het geloof ik ook maar liever niet weten. Onze koelkast heeft rare kuren, soms begint ie ineens te vriezen en dan is de sla of de komkommer ook al zit het in de groentela bevroren. Ook geen goede oplossing dus. Ik wil toch graag meerdere keren per week verse groenten eten, niet altijd blik of diepvries en dan heb ik dus een probleem. Bij sommige supermarkten is de verse groente niet echt top. Als ik werk heb ik in Nogent 3 mogelijkheden: de Aldi, de Super U en de Leader Price. De laatste heeft geen goede kwaliteit groenten, de S.U is erg duur en Aldi is altijd beperkt in zijn aanbod.
Misschien moet ik toch net als onze buurvrouw e.e.a. inkuilen????? zij heeft de hele winter door wortels, prei en uien in een oude wasmachinetrommel ingegraven. Maar dat lijkt me zo' n gedoe.

Maar het is niet alleen de groente hoor. Manlief heeft af en toe, eerlijk gezegd toch wel vrij vaak, enorme vreetbuien! Voorraad "kaakjes" zie je zienderogen slinken: hij loopt naar de keuken, propt zijn mond vol en stopt er twee in zijn broekzak, gaat weer terug naar zijn bank en neemt zijn broekzakvoorraad in z'n mond. Tien minuten later zelfde ritueel! Af en toe is het echt té erg!Je ziet hem de hele dag kauwen. Brengt iemand een zak zoete zachte drop mee vanuit Nederland en voor ik er ook maar één kan eten, heeft hij de zak al zo goed als leeg! Ik heb dan ook de neiging om dingen te verstoppen. Maar als hij op de normale plek niets meer van zijn gading vindt, dan gaat ie op zoek. Veelal met het gevolg dat ook die voorraad op is, of ik het weken later toevallig weer tegenkom omdat ik ben vergeten waar ik het ook al weer had verstopt. Word wat dat betreft best wel vergeetachtig!!!! (oh jee, de leeftijd????) Marieke kan zich er ook erg druk over maken, zij zou het liefst iedereen een eigen la of doos geven en de lekkere dingen verdelen: dat werkt dus niet! Jaloezie speelt een grote rol hierbij. Iedere keer neem ik me voor niets meer in huis te halen. Jammergenoeg houd ik zelf ook erg van iets lekkers, vooral zoet. Dan ga ik dus maar weer cupcakes of iets anders bakken. Maar nu heb ik voor het nieuwe jaar een goed voornemen: geen zoetigheid meer door de week, ook geen kaakjes! Wim denkt dat dat niet slecht is, nee; niet als je er twee per dag eet, wel als het een pakje kaakjes in twee dagen wordt. Dus met een grote boog langs het schap van de zoetigheid in de supermarkt en geen voorraad meer in huis.
Het is niet anders, we zullen er aan moeten geloven.