Donderslag bij een pikzwarte hemel!

Jl. Woensdagavond rond half elf begon het verschrikkelijk te spoken ; enorme windvlagen, hagelstenen zo groot als knikkers en slagregen ! Het was bijna angstig ! De straat leek in no-time op een rivier. Marieke kwam naar beneden, vond het maar niks. Onze « pensionaire » had er nauwelijks last van. In de keuken liep het water langs de muur en boven bij Marieke moesten er pannetjes en handdoeken aan te pas komen. In de kamer gutste ook het water uit de schoorsteen. Niet best dus allemaal. De wind sloeg onder de pannen en we vreesden het ergste voor ons dak. Besloten tegen twaalven toch maar naar bed te gaan, het ergste leek voorbij. Tegen vijf uur de volgende ochtend, brak er opnieuw een hevige storm en onweer los. Een grote knal en de stoppen vlogen eruit ! Al snel bleek dat de neufbox was gecrasht : gevolg geen telefoon en geen internet meer. (wel lekker rustig, maar ook vervelend vooral geen telefoon) We hebben natuurlijk wel allemaal onze mobiele telefoon, maar helaas weten veel mensen niet ons nummer. Internet kan op mijn werk, voor het hoognodige. Maar het is toch wel bizar wat een gewoonte het is geworden om alles via internet op te zoeken.  We gingen uiteindelijk niet meer terug naar bed, was nauwelijks meer de moeite, achter ons huis was een enorme knotwilg in tweeën gespleten door de bliksem en de boom lag over de weg. Ik keek even bij de kippen en zag tot mijn grote verbijstering drie dode kippen liggen in de ren. Dacht in eerste instantie dat ze misschien ook door de bliksem waren getroffen, maar kwam er snel achter dat dit het werk moet zijn geweest van een beest. Ze bleken nl. alle drie onthoofd ! Even later stond ik samen met de buurvrouwen te kijken naar het in stukken zagen van de knotwilg en het afvoeren van de takken en de stronken toen ik me bedacht dat het wel erg stil was in de ren. Ik opende het nachthok en trof daar een nog grotere ravage aan ! Bloed, veren en nog meer kadavers zonder kop !

Ik heb Wim gebeld en hem voorbereid op een vervelende opruimklus bij thuiskomst. Ik kreeg geen hap ontbijt door mijn keel,het was té erg. Later bleek dat er nog een van de elf de strijd heeft overleefd, toevallig net de minst aantrekkelijk van het spul. We vermoeden dat dit het werk is geweest van een marter, er zijn geen sporen gevonden van een hol, graven of iets en iedereen zegt dat het onthoofden en het opzuigen van het bloed veelal het werk is van een marter of bunzing. Een vos neemt zijn slachtoffers mee. We willen dus op zoek naar een aantal nieuwe kippen, maar schrokken van de vraagprijs, men vraagt rustig voor een legkip 12 euro.  Ik heb gisteren op internet gekeken en vermoedelijk komt er aanstaande maandagavond tegen 6 uur een meneer uit Nogent die er in ieder geval vier voor ons heeft à 5 euro per stuk, dat is nog te doen. 

Vandaag is het zondag en rommelmarkt in M. Ik heb samen met Wim een paar schragen neergezet buiten voor de deur en wat spullen uitgestald, niet veel soeps maar het proberen waard. Het is kil, grauw en onaangenaam en weinig uitbaters om ons heen te zien. Zit al sinds half zeven, maar nog weinig activiteit gezien. De eerste bezoekers zijn veelal verzamelaars van militaire spullen, postzegels, ansichtkaarten en dat soort zaken. Zie wel wat het gaat worden, heb niets te verliezen tenslotte.