De wekker stond voor vanochtend op 8 uur, een redelijke tijd als je pas om 10 uur hoeft te beginnen en Wim zijn vrije dag heeft! Althans dat dachten we gisterenavond. Helaas waren we beiden heel wat vroeger uit de veren.
Gisterenochtend hadden we een afspraak met een meneer die had gereageerd op de advertentie die ik jl. maandag plaatste op Leboncoin.
De haan die we enkele maanden geleden van Marcel hadden overgenomen begon zo groot te worden dat hij langzaam maar zeker ons toompje kippies langzaam maar zeker aan het uitroeien was! Hij was inmiddels zo groot gegroeid, woog een flink aantal kilootjes en drukte vooral onze grootste kippen ongeveer de aarde in als hij ze besprong! Gevolg: reeds drie kippen overleden aan gebroken poten en een gekreukelde borstkas!!!!! Dit kon zo niet langer dus zette ik een advertentie om hem of te verkopen of hem om te ruilen voor een kleiner exemplaar. Eerst nam er iemand contact op maar die gaf toen ik terugbelde n.a.v. zijn boodschap geen sjoege. Intussen was ik al aan het zoeken naar een andere oplossing , maar vrijdagavond belde er een meneer die wilde hem graag komen omruilen. Afspraak gemaakt voor zaterdag tussen 10 en 12 uur. Ik moest werken maar Wim zou het wel redden, dus dat was geregeld. Toen ik thuis kwam tussen de middag stapte er nog wel wat schuchter een mooie bruin/rode haan rond. Inderdaad een maatje kleiner en meer in het formaat van onze rode kippies! Om half zeven was ik weer thuis en gaf ik de kippen wat sla blaadjes en ook toen, was ie nog steeds een beetje bangig. Wim kwam laat thuis, toen liep alles nog buiten en besloten we eerst te eten. Zo gezegd , zo gedaan. Na het eten zou hij het hok dichtgaan doen en kwam terug om me te vertellen dat hij de haan nergens zag!!!! Paniek dus. Wij samen met zaklantaarn alles doorzocht en nee dus nergens een haan te bekennen. Niet in het hok, niet in de tuin......geen spoor en geen gekraai.
We baalden verschrikkelijk, zal toch niet waar zijn dat ie gepakt was door een beest????
We konden dus op zoek naar een nieuwe haan. Dit was echt erg.
We gingen een beetje terneergeslagen naar bed; Hij was zo mooi, hadden we maar enz. enz. Schuldgevoelens alom.
Vanochtend tegen half zes schrok ik wakker: Wim was ook al wakker hij zei me dat hij een haan hoorde kraaien (?) Hij trok zijn kleren aan en ging naar buiten. Kwam even later weer terug met de mededeling dat "onze" haan op het dak zat van de garage en wilde dat ik mee ging naar buiten. Dus ook snel iets warmers aangetrokken en mee. Haan niet meer op dak, hoorde hem kukelen in de tuin van de politieman........ wij er heen, hij rende door het gras daar en wij er achter aan, hem de goede kant opgedreven en gelukkig rende hij via het hek onze tuin weer in!!!!
Ik kon hem pakken en zette hem onder zwaar protest weer terug in het hok. Gelukkig is ie dus weer terug. vanavond zullen we hem naar het binnenhok moeten leiden, anders moeten we er waarschijnlijk weer achteraan. Over een paar dagen zal hij het zelf hopelijk snappen dat ie 's avonds op stok kan samen met zijn nieuwe vriendinnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten