Wim is het er nog steeds niet mee eens. Hij vindt het niet fijn mensen boven zijn hoofd. Ik begrijp het wel; je hoort de krakende vloer, de sanibroyeur, de deuren van de douche enz. enz. Dat is als je zelf wilt slapen niet altijd even prettig, zeker als je zoals hij vroeg op moet! Afgelopen maand was het toch even een komen en gaan van bezoek. Eerst AR die vanuit Duitsland terug naar huis reed en bij ons zou slapen, bedoeling was dat ze rond half acht aan zou komen, maar ze kwam veel wegwerkzaamheden tegen, vertrok later dan de bedoeling was en arriveerde in het pikkedonker tegen 23.00 uur! Ze had nog niet gegeten en ik had een bord voor haar apart gezet. omdat we elkaar alleen via mail en Facebook kenden, maakten we dus vrij laat echt kennis met elkaar. Ze had haar kleine oude, blinde hondje Sammy bij zich, daar was Dunkan niet echt blij mee. Vrij laat naar bed, terwijl Wim al in bed was gekropen voor zij was gearriveerd. 's Ochtend samen met haar ontbeten en omdat ze helaas geen tijd om mee te gaan naar museum (zij had mij geholpen met de Duitse vertalingen) vertrok ze tegelijkertijd met mij richting Lyon.
De 11de augustus kregen we W&H H op bezoek, samen met CS en haar leuke hond Borre. De laatste een jonge bordercollie moest even wennen aan Dunkan, maar dat ging uiteindelijk vrij snel, we maakten 's middags een flinke wandeling en Dunkan (ik zeg al een hele tijd dat hij best los kan lopen, maar Wim wilde dat niet) mocht los en amuseerde zich samen met Borre, was wel heel erg moe en heeft heel weinig uithoudingsvermogen maar heeft het wel gered! En hij bleef keurig in de buurt, keek af en toe even of wij nog in de buurt waren.
Wim was 's avonds ook vrij dus konden we bijtijds met elkaar aan tafel en deden zij mijn uitgebreide diner alle eer aan. De lamsbout van het door ons gekochte en geslachte lam was meer dan lekker in mijn slowcooker gestoofd. Bijna 10 uur opgestaan en viel helemaal uit elkaar! We aten vijgen uit eigen tuin met geitenkaas als voorafje. W&H hebben een 60-tal boeken achtergelaten, ik heb daar een lijst van gemaakt en wil proberen ze te verkopen, heb de lijst aan diverse Nederlanders in Frankrijk gestuurd via mail en wacht het af. Anders toch nog een keer een dagje op een brocante staan?????
Dinsdagavond belde Marieke op ze was de week ervoor geslaagd voor haar rijbewijs en was niet in erg in haar hum, had een beetje genoeg van hun logee (zusje AL) en dus stelde ik haar voor donderdags de trein te pakken en naar ons toe te komen! Was wel even een duur treinkaartje maar we hadden haar ook alweer een tijd niet gezien. Ze was duidelijk opgelucht en kwam even bijtanken.
terwijl Marieke er dus al was kregen we bezoek van J&M v.d.B, hun kleine autootje puilde uit van de spullen: boodschappen, kleding voor mij, schoenen voor mij, cadeautjes! Vorige jaar na een periode van dik 40 jaar uit beeld, bezochten zij ons en dat was zo goed bevallen dat ze het leuk vonden een paar dagen bij ons door te brengen. Dit keer was ik vrij en kon ik met hen op pad.
Zaterdag gingen we naar Dijon, gelukkig troffen we het met het weer! Zondag lekker van het uitgebreide ontbijt genoten. Vervolgens naar Emmaus in foulain, daar kochten zij een oude radio, J was er mee in zijn sas, Marijke kocht likeurglaasjes en een heel leuk theeserviesje voor Marieke en AL. Zelf kocht ik een lamp voor haar voor boven de eettafel, moeten alleen even het snoer verlengen! Maandag na het ontbijt vertrokken ze, bed netjes afgehaald door M en we hadden een flinke was.
Marieke reed in die dagen dagelijks flink wat kilometers met de Saxo en gaf aan dat ze graag "haar" Saxo mee nam naar Lille en niet wilde wachten tot wij volgende week haar met de verhuizing gaan helpen. In eerste instantie vonden wij het nogal wat: net je rijbewijs en dan dik 400 kilometer naar Lille. Aan de andere kant, we weten dat ze goed rijdt, serieus is en dus besloten we dat het okay was; maar dan wel via de nationale en geen tolwegen! Met haar A op de auto mag ze niet harder dan 110 km/uur. Ze besloot, na overleg met ons op vrijdagochtend te vertrekken. Kwart voor negen toeterde ze en reed de straat uit! Ze hield mij via telefoon en sms op de hoogte en alles ging voorspoedig om 16.00 was ze thuis! Ook haar bed weer verschoond want Manon zou op de terugweg van haar trip door Slovenië, Kroatië, Venetië, Milaan, Turijn en Lac de Monteynard bij ons langskomen.
Dat werd een dag eerder, haar Fransoos kwam niet opdagen en ze had het koud in haar tentje. Het zat tegen onderweg en ze kwam pas tegen 21.00 uur aan dus samen gegeten en naar bed, bij het ontbijt elkaar gedag gezegd want ik moest werken. In de loop van de ochtend belde ze en stelde voor tussen de middag samen te ten, dat hebben we gedaan en zodoende konden we nog even gezellig samen babbelen tijdens het genot van een pizza met rauweham en roquefort!
Heerlijk om de meiden dus weer even te hebben kunnen knuffelen! Marieke zien we komende week, Manon dat zal wel weer even duren (jammer genoeg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten