Actualiteiten:

De moestuin is gefreesd door de buurman (die het in 10 minuten voor elkaar had, maar een belachelijke prijs vroeg, maar wij hebben geen machine dus je bent min of meer afhankelijk en dat weet ie kennelijk!)

Boontjes, sla, snijbiet, aardappels, wortels en bieten zijn al boven de grond! De tomatenplanten van meneer R. slaan aan en nu maar hopen op een goede en gezonde groei en oogst. Onze oude aardbeien planten hebben tot nu toe 11 potten jam opgeleverd.  Ook de rabarber al twee keer geplukt voor compote en taart.

De fruitbomen zien er best goed uit en de kippen leggen erg veel eieren, soms een beetje TE en dan loop ik er een beetje mee te leuren, helaas zijn sommige « klanten » niet echt regelmatig in het afnemen en dat levert soms wat probleempjes op. Maar we lusten ze zelf ook dus dan ga ik maar aan het bakken van koekjes of cake en stop dat voor onverwacht bezoek in de vriezer.

Over bezoek gesproken we kregen half mei bezoek van een college vanuit onze Eurotax/ARB tijd, hij kwam samen met z’n vrouw een weekje op de camping in de buurt in een huisje, we kenden elkaar van het werk en hij had ooit gezegd ik kom een keer langs en dat deed ie dus, we maakten kennis met zijn lieve vrouw (een schatje) en hebben het echt heel erg leuk gehad met elkaar. Soms ben je verwonderd om op deze manier mensen te leren kennen waar je een klik mee hebt en die je van te voren eigenlijk niet of nauwelijks  kende! Een stel vrienden erbij dus! Helaas zijn we in de loop van de jaren veel “vrienden” uit het oog verloren.

 Jammer maar de realiteit.  Met de Fransen is en blijft het lastig, ze zijn teveel op zichzelf en de “feestjes” van onze burgemeester slaan wij over. Zijn kliekvorming zint ons niet! Gelukkig heb ik mijn messenmakersvrienden. Wim heeft weinig behoefte aan “mensen” maar merk toch dat hij iedere keer weer best trots is, (als hij het kan laten zien aan anderen), op alles wat hij hier in huis heeft gemaakt en al zou hij het nooit meer doen, hij heeft eer van zijn zware en vele werk! Zo jammer dat zijn vader het nooit heeft gezien.

Sinds vorige week hebben we een “adoucciseur” oftewel een waterontharder; we hadden zo’n enorme last van hard water en heel erg veel kalk dat alle apparatuur het met regelmaat van de klok begaf! In een kleine maand tijd de close-in boiler, de mengkraan en de “strontvermaler”. Na een aantal offertes zijn we op een hele schappelijke manier met een firma in zee gegaan en hebben we een showroommodel kunnen kopen, die is nu geïnstalleerd en het is onvoorstelbaar wat een verschil alleen al met het douchen en de was!

Wim had altijd, zeker in de winter, veel last van zijn huid, droog en jeukerig door het te harde water! Als je nu de douchekraan open doet voel je het verschil! Ja het is geen goedkoop ding maar we denken het er toch in twee jaar uit te halen. Volgens zeggen gaan ook de leidingen na verloop van tijd hierdoor weer beter stromen en lost de aangekoekte kalk heel langzaam op.

Ja leuk zo'n oud huis maar er blijft altijd wel iets te doen, van de winter moeten we gaan schilderen want de verf begint echt lelijk te worden en de muren kunnen wel een nieuw laagje gebruiken. De buitenkant moet gevoegd maar dat stellen we nog even uit, kunnen niet alles. Dak moet ook van mos worden ontdaan, maar Wim gaat dat niet zelf doen, vindt het op een ladder staan tegenwoordig niet  zo prettig  meer. Vervelen is er dus niet bij.