Entre Bas Et Haute Weblog: Auto entrepreneur/zzp-er.

Ik wilde het al langer maar het kwam er niet van, kleine zelfstandige worden om zo moeilijkheden met workshops en vertalingen te voorkomen. PG van het Office de Tourisme du Pays de Langres was een van de velen die me hadden gevraagd of ik er niet voor kon zorgen een inschrijvingsnummer te hebben bij de Kamer van Koophandel. Dat zou minder gedoe geven bij het betalen van diverse activiteiten en voor o.a. het Office gemakkelijker om van mijn diensten gebruik te kunne maken.
half april jl. ben ik er achteraan gegaan. het kostte zoals gebruikelijk weer erg veel paperassen en uitzoekerij maar het is gelukt. Mijn status was echter voor de kamer van Beroepen en kunstenaars lastig om onder een titel te vangen, maar ze hebben er gemakshalve " multi-services" van gemaakt en per 1 mei ben ik dus officieel zzp-er.
Sindsdien krijg ik erg veel reclamepost en aanbiedingen van Jan Rap en zijn maat, maar dat verdwijnt al snel in de prullenbak.
Gelukkig kan ik voor diverse vragen ook bij mijn messenvriendjes terecht, zij hebben dit parcours ook afgelegd.
Ik kan en mag dus nu al mijn activiteiten uitoefenen maar moet dat natuurlijk declareren en daar hangt een prijskaartje aan. (af en toe zwart iets doen kan dus voordelig zijn!!!!)

Met het oog op die activiteiten heb ik twee weken geleden een shafing-dish aangeschaft met de bijbehorende gastro norm bak. Leek mij erg handig.
En dat kwam heel goed van pas afgelopen weekend.
Eric vertelde mij dat zijn familie een "cousinnade" organiseerde op zaterdag 7 juli (neven en nichtendag) en zij zochten iemand voor het hoofdgerecht, hij had aan zijn neef voorgesteld met mij contact op te nemen.
Diverse keren per dag worden wij echter lastig gevallen per telefoon door onbekende figuren die bellen met de meest vreemde nummers veelal uit het buitenland voor allerlei en nog wat onzin, dus wij hebben eigenlijk steevast het antwoordapparaat aanstaan. We hebben ook nummervermelding en als het een nummer is wat ons niet bekend voorkomt nemen we niet op.
Ook op de mobiele telefoon begint dit fenomeen sinds een poosje. Was ik vorige week bij M in hun nieuwe huisje ging de telefoon, ik zag een voor mij onbekend nummer en weigerde. Tien minuten later belde dit nummer weer. Ik weigerde nog een keer, toen het echter voor de derde keer verscheen nam ik toch maar op.................. was het meneer T, de neef van Eric!
Hij legde uit wat hij wilde, een hoofdgerecht voor 30 personen en vroeg mijn voorwaarden en wat ik kon voorschotelen. Ik had al in mijn gedachten een lijstje gemaakt en stelde hem diverse gerechten voor. nu zijn Fransen niet echt van zoet/zout combi's en nog niet echt erg gecharmeerd van exotische gerechten dus Thaise curry, nee dat was te riskant, iets met cocosmelk, Oei??? Hij wilde toch liever eerst met zijn vrouw overleggen en zou me z.s.m. terugbellen. Ik moet me inderdaad beter indekken en een schriftelijke bevestiging vragen bij een opdracht en een voorschot, dat zijn dingen waar ik nog niet zakelijk genoeg in ben!!
Halverwege de week belde neef op het moest Moussaka worden!

Ik werkte de laatste week in de kassen, we spraken er samen nog over en E. zei me, toen ik zei dat ik niet echt commercieel was bezig geweest met de onderhandeling, dat hij garant zou staan (de schat). Zaterdag de 30 ste werkte ik dus officieel voor het laatst, het was een bijzonder moment toen ik klaar stond om in de autio te stappen. opa C en oma N waren best emotioneel en bedankte mij voor mijn werk en mijn amicalitiet. Eric sprak ook nog wat lovende woorden, mijn goede humeur, altijd optijd, mijn contact met de klanten enz. Hartstikke lief allemaal. Ik heb ze gezegd hen binnekort uit te nodigen om met bij ons te komen eten. maar ik denk dat E mij in de loop van de maand nog wel met regelmaat op zal bellen voor een dagje oppotten, zaaien en watergeven!!!!

De gastronorm bakken waren dus bijtijds besteld (een jammer genoeg veel te diep, maar terugsturen kost mee aan kosten dus die houden we maar). Snel regelde ik een tweede bak bij de Mairie van Biesles. Donderdagochtend deed ik de boodschappen. En vrijdagochtend ben ik met de stopwatch op de tafel begonnen met snijden van 12 aubergines, in het zout zetten van de plakjes, daarna afspoelen en bakken in de olijfolie, 3 kilo aardappels schillen en koken en in plakjes snijden, de kaassaus maken met 2,5 liter melk. Een flinke klus dus.
Zaterdagochtend vroeg op en begonnen met de vleessaus maken, daarna beetje voor beetje de bakken opgebouwd. Het was al snel en vroeg warm, dus was ik bezorgd over het bakken en warm houden van de bakken. Besloot om ze naar de feestzaal te brengen en ze daar af te maken.............. Jammerdan, daar was slechts een heel klein oventje, dat kon dus niet. Bij E. thuis..... ook te klein de bakken pasten er niet in. Stress...........
Mee terug naar huis genomen, nagedacht, tijdsplanning gemaakt en ze toen maar een voor een in onze oven gezet. Een oud dekbed opgezocht, naar E. gesms-t dat ze de bain marie klaar moesten zetten en aansteken en dan kwam ik met een bak eraan. Het diner was geplanned om 13.30 uur het hoofdgerecht. De eerste bak was er om 12.30uur, terwijl de tweede in onze oven stond! In de bain-marie gezet en terug naar huis, een boterhammetje gegeten en de twee dabk naar hen gebracht, ze waren juist aan het opdienen en de eerste bak was leeg! Wat een timing!!!
Ze wilden persé dat ik mijn gezicht liet zien, hadden al zoveel over die Hollandse gehoord!!
Dus ik maar mee naar binnen, alle ogen gericht op Kwatta.
Ik zag in mijn ooghoek meneer J.M T. zitten, hem kende ik nog van mijn hapkar tijd, een hele aandoenelijke lieve man die niet meer kon praten slecht klanken en altijd naar mij voor het raam stond uit te kijken en dan lachttte en zwaaide. Ik voeg aan zijn dochter of ik even naar hem toe mocht, hij lachtte naar me gaf me zijn hand! zooo lief. Ik kustte ook opa C en oma N en ben snel vertrokken.
Was toch wel spannend; zouden ze het eten lekker vinden? was het niet te vet van de olijfolie, was het genoeg? De hele dag spookte die vragen door mijn hoofd, ik had het liefst willen bellen maar dat doe je toch niet?
Om 20.00 uur kwam het verlossende sms-je van E.
Men had zoo lekker gegeten het was voortreffelijk en ik was een hele aardige Hollandse vnden de nichten! Ik was zo opgelucht.