Onvoorstelbaar, het is niet te geloven; er wordt een muur gebouwd bij het stadhuis aan de overkant. Je wilt niet weten wat dat kost; en dan die verschrikkelijke bureaucratie, verspilling, arrogantie van meneer de burgemeester 9de galbak, voelt zich de "president" van Maisoncelles. Er is door een bureau d'etude een plan uitgeschreven en alle materialen zijn daarin vernoemd. De inspecteur van het architectenbureau is er wekelijks. De firma die het metselwerk heeft aangenomen (overigens familie van Wim's bazin) kan er zelf ook niet overuit. Ik heb de mannen iedere ochtend voorzien van koffie. In het begin stond zelfs de deur van de feestzaal op slot en moesten ze buiten hun eten opeten en ergens in de bosjes plassen! Gelukkig kwam daar na een poosje verandering in, zeker toen zij werkten terwijl we in een hittegolf zaten. het werken bij dat soort temperaturen zou verboden moeten worden, maar de tijd drong. Ze metselden meer dan 1500 betonblokken, alles moest volgens het draaiboek en toen de vrachtwagen kwam met de levering van het betonijzer werd iedereen even stil.
Er zit meer ijzer in dan in de Tour Eiffel, het begon op de Chinese muur te lijken. We verbaasden ons iedere dag opnieuw. Inmiddels heeft de buurvrouw verkering en die beste brave man is al vrij snel bij haar ingetrokken. We gunnen het haar, al de ellende die zij de afgelopen 6/7 jaar heeft meegemaakt........ Ze kon wel wat gezelligheid gebruiken. Hij is erg joviaal, een flinke kletsmajoor en gearriveerd op de eerste dag van de bouw van onze muur! Legendarisch dus. Inmiddels hebben we al heel wat met elkaar gelachen om al die schetsvertoningen. De metselaars doen vrolijk mee en steken hun mening niet onder stoelen of banken. (de burgemeester van M'celles is "un grand CON" ). Joel, zo heet hij, is jammer genoeg niet erg gezond en loopt sinds een dikke twee weken met twee drains. Hij geneert zich nergens voor en stapt gerust in zijn onderbroek met de twee katheterzakken over zijn arm naar buiten. Ook hij heeft het nodige commentaar over de manier waarop er gebouwd wordt en gesurveilleerd door de burgemeester. Toppunt: vandaag werd het hekwerk geleverd. Er werd gemeten, gekeken, nog een keer gemeten, uitgelijnd en...... uiteindelijk afgewezen! Hekwerk werd geleverd keurig ingepakt en uiterst voorzichtig en ging in een vrachtwagen gegooid terug naar de fabriek! Wim en ik stonden perplex. Dit is toch niet normaal? De muur kost 112.000 euro, daarvan wordt dik 80% gesubsidieerd maar dan nog? Wie is HIJ dat hij zoveel macht heeft om dingen zoals dat hekwerk te weigeren? En dan hebben we het nog niet gehad over die gezellige locoburgemeester, onze overbuurvrouw. Zij zit aan hem vastgekleefd, twee handen op een buik. Ze staat bij iedere scheet mee te kijken en is volgens mij in een en al verering als het gaat over de invloed en de macht van Monsieur le Maire.
Op 28 september is er voor de bewoners een "apéro dinatoire" om de muur "in te wijden" Maar dan wel zonder ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten