Ik ben de tel kwijt.

Dit afgelopen weekend was het de twintigste keer dat de Belgium Knife Society ASBL in Gembloux (België) hun beurs organiseerden. Ik durf niet met precisie te zeggen de hoeveelste keer het was dat ik mee mocht. Ik zou dat in mijn blogs terug moeten kunnen vinden. Mijn messenvrienden spreken nauwelijks een andere taal behalve Frans en aangezien het merendeel van de bezoekers van deze beurs anderstalig, zijn mag ik mee als "tolk". Alle onkosten van de reis, de hotelovernachtingen en het eten en drinken wordt voor mij betaald door hun. Ze waarderen mijn aanwezigheid en ik vind het ieder jaar weer een klein feestje.
Dit keer waren we in het totaal met 9 personen, waaronder drie echtparen. We verzamelden in Montigny bij de oprit van de peage. Wim bracht mij daar vrijdag om twee uur heen. Ik had tegelijkertijd een afspraak gemaakt met MF om de vanillepeulen die ik goedkoop had kunnen bemachtigen aan haar af te leveren (twee vliegen in een klap!). De messenvriendjes hadden geloof ik even de indruk dat ik daar op die parkeerplaats aan het 'dealen" was!😁😁
We vertrokken redelijk op tijd , stopten traditiegetrouw in Luxemburg voor een sanitaire stop en een bekertje wijn , stukjes worst en kaas en proostten op een goede verkoop.
Om iets over zeven uur aankomst bij Ibis in Fleurus. Ik had via telefoon de kamers gereserveerd. Ieder jaar is er wel ergens iets wat misloopt. ook dit keer was er weer wat consternatie want de receptionist kon de reservering niet vinden. Bij mij stijgt de adrenaline dan meteen tot in mijn kruin.
gelukkig bleek het toch in orde. Iedereen installeerde zich en daarna gingen we te voet naar het Italiaanse restaurant om daar een hapje te eten. Helaas was het daar de laatste avond voor de jaarlijkse sluiting dus weinig keus, maar het was gezellig en toch lekker gegeten. In het hotel nog een afzakkertje en naar bed. Wekker gezet op kwart over zeven. Het ontbijtbuffet kost 15€, dat is toch wel een beetje overdreven dus kozen de meesten van ons voor de simpele formule van 4€, wat bestaat uit een croissant en een glas thee. Daarna alles ingeladen en naar centrum Gembloux. Helaas waren onze tafels dit keer op een heel andere plek dar alle voorgaande jaren, dit tot ergernis van sommigen!
Weerzien met heel veel bekenden uit diverse landen van de wereld, altijd weer erg leuk.

een  Pogetti!

Om tien uur gingen de deuren open en stroomden de bezoekers binnen, sommigen meteen richting bepaalde messenmakers w.o. Guy Pogetti, die begint de beurs met een tiental messen op zijn tafel en om twaalf uur is alles verkocht. (we hebben het hier niet over  mesjes maar stukken vanaf 450€) Robert heeft het daar altijd moeilijk mee.
Onze tafels 4 in het totaal lagen vol met het werk van Robert, Philippe, Bernard, Didier en Pascal.
Pascal heeft natuurlijk altijd zijn vaste klanten die bestellingen op komen halen, hij is een goede prater. De onderwerpen zijn auto's motoren BMW daar houdt hij de mensen mee aan de praat.
Zodra er een geïnteresseerde komt die een andere taal spreekt dan Frans dan word ik geroepen. Ik spreek dan of Duits of Nederlands of Engels en vertaal de vragen in het Frans zodat de mannen kunnen communiceren, wat soms leidt tot verkoop. Helaas waren we dag een niet echt fortuinlijk. Didier verkocht met mijn bemiddeling een mes. Bernard en Yvette hebben een kleine collectie messen.
B.maakt van alle restjes miniatuurmesjes voor hele kleine prijsjes, Yvette maakt van vilt een klein etuitje en deze miniatuurtjes zijn erg in trek bij kinderen. Zij hebben hiermee goede zaken kunnen doen.
Dag een sloten we af met een stuk pizza dat ons gratis werd aangeboden en zijn we daarna naar hotel teruggereden en aten we bij "Saveur du Monde" een restaurant met een enorme variëteit aan gerechten uit alle delen van de wereld er is werkelijk een mega keuze.
Helaas was de ontvangst een beetje verwarrend en niet iedereen begreep de juf achter de balie. Maar het kwam allemaal goed en we hebben allemaal heerlijk kunnen genieten van o.a. carpaccio, oesters (behh ik niet!) sushi, garnalen, krab, zalm enz..enz.. Op de teppanyaki een heerlijke entrecote laten grillen. Daarna het dessertbuffet ook niet vergeten, heerlijke verse ananas ijs in verschillende smaken. Dus met een volle maag terug en ook toen nog een afzakkertje en petit comité.  Hadden we een leuke conversatie met de receptionist een mooie jongen uit Belgisch Congo. Naar bed, wekker op half acht. Na kleine ontbijtje in de auto naar Gembloux gestopt bij de Carrefour en daar een broodje voor tussen de middag gekocht en de anderen het beroemde bier van Gembloux ingeslagen. Veel bezoekers die dag en gelukkig voor Robert twee keer met mijn hulp een mes verkocht en ook Didier nog een aan een Duitse meneer. P en A verkochten helaas niets (tot grote ontevredenheid van beiden!). Omdat B erbij was, was het dit keer geen enkele moeite  P te manen om z.s.m. in te pakken en zodoende vrij snel na sluiting te kunnen vertrekken.!! We tankten in Luxemburg kochten een sandwich en reden verder, onder het genot van diverse mopjes en veel lachen. Wim stond in M op mij te wachten. Waren voor het eerst op een christelijke tijd thuis.

De week voor dit weekend hadden Wim en ik een flinke klus aan het inpakken van de asbestplaten van ons keukendak, die de dakdekker niet af wilde voeren. Via de reinigingsdienst had ik een afspraak gemaakt wanneer we die konden af leveren en onder welke voorwaarden dat moest gebeuren. Een compleet protocol. Helaas was dat alleen mogelijk op zaterdag 9 november, een zaterdag waarop Wim moest werken. We wisten niet goed hoe we dat moesten organiseren totdat tot onze opperste verbazing meneer de burgemeester voor de deur stond met het protocol en ik hem vertelde dat ik het allemaal had geregeld maar niet wist hoe we het aan moesten pakken. Toen bood deze aan om het voor ons te doen met zijn pick-up!!! Wist niet wat ik meemaakte. Toen ik dat 's avonds aan Wim vertelde was hij net zo verbaasd als ik. Ik ben toen een paar dagen bij hem langs gegaan met de vraag of zijn aanbod nog geldig was, want je weet maar nooit, toch? Maar echt ik had het goed begrepen hij wilde het doen. Met zijn zwager de afspraak gemaakt dat wij de platen op pallets zouden leggen en dat hij het met zijn manitou ik de pick-up zou leggen.
Vrijdagmiddag voordat Wim mij wegbracht was er nog niemand geweest. Toen hij thuis kwam was alles WEG! Zouist een envelopje klaar gemaakt met een bedankje en een briefje van 20€. en een fles bier uit Gembloux voor zijn zwager. Kan niemand zeggen dat we profiteerders zijn.

39 asbestplaten, geseald en klaar voor transport naar dechetterie.